Yortusu muðlâk tedirginliklerin Beyanatýnda nüksederken Tekil kimliklerin. Tortusu çökmüþ en dibe En isyankâr, en tahakkümperver sevilerin. Seviþen yine gün ve gece, Yaftalarken karanlýk Gölgeleri ile muhatap dinginliðinde Ölü düþlerin, ölü sevinçlerin…
Kýrýlganýn türevi belki de Belki gizil kimliklerin tezahürü Ay yorgun, yýldýzlar kayýp. Sevmek mi… Asla, sevgili: Ne suç ne ayýp.
Damýtýlmýþ kerelerce avunç Duvarlara asýlý kalmýþ Böðürtlen ve edilgen ihtiraslar: Bir parmak bal çalarken aðzýna Ne çok izlek oysa Arda kalan. Saðýn solun gýyabýnda Söz kýrýmý biteviye.
Kurak iklimlerde yeþeren aþk, Aþk’ýn gölgesinde ihtiras Ölüm kadar gerçek olsa da edimi Sona kalan, Artsa da azalan Hacmi engin iken tek muhatabý Ölü düþlerin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.