Yüreðimden hesap sorma zamaný geldi de geçiyor
Bu kadar sevmek sana mý düþtü
Tebdili mekânda hayýr vardýr
Bazen gitmek gerek
“Dur! Sen kal gitme!
Sen Gidersen yýkýlýr bu þehir”
Feveranlarýna aldýrýþ etme
Ardýna bile bakmadan
Al baþýný git yüreðim
Býrak ardýndan koca þehir yýkýlýp aðlasýn…
Koca þehir bula bula beni mi buldu?
Ne kadar acý varsa
Gökteki yýldýzlar misali tüm acýlarý serpti üzerime
Harabeye döndürdü hayatýmý
Bu koca þehirde
Durma yüreðim!
Ayný havayý teneffüs etsek de
Aldýrýþ etmeden gözlerimdeki yaþa
Kalbimde ki yasa
Al baþýný git
Býrak ardýndan koca þehir aðlasýn…
Dinle sevgili
Hani “Sana bir þey olmasýn, dayanamam!
Dökülen her damla gözyaþýn,
Ýçimi oyuk, oyuk deler geçer…
Sevgili kýyamam…
Hep gül! Al ömrümü ömrünün üzerine koy!
Kahýrlarýný dertlerini ben çekerim…” derdin ya
Þimdilerde sen damlarken yanaklarýma gözlerimden katre katre
Deli rüzgârlar esti hep yanýk baðrýma…
Yýkýlsýn bu þehir ayak seslerim çýnlasýn kaldýrýmlarýnda
Sokaklarý yýkansýn gözyaþlarýmla
Beni düþünen olmadý
Düþünme sen de geçmiþi yüreðim
Al baþýný git
Yýkýlsýn o þehir yokluðunda
Býrak ardýndan koca þehir aðlasýn…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
11.07.2015