Yorgun çarký dönerken devranýn Yüzü suyu hürmetine aþkýn O izafi yorgunluðu Usul usul dokunup da Okþarken saç tellerimi. Dokunmadýðýn kerelerde Duymadýðým cümlelerinde Baki kalan hoþ bir tebessüm Tüm o yitip gitmelerin Ardýnda vermiþken son selamýmý.
Güne uyanmak, Gönlü uyarmak Demli bir sýzý Ýçli öfkemin son notasý Çalarken gönül telimi. Ýstimlâk edilmiþ o sefil ruh Oysa ne muteberdi Nazarýnda onca söylence Kanatýlmýþlýðýn gölgesinde.
Donatýlmýþ iken binlerce çiçek Ýle açýlmamýþ mezarlardaki Saklý o i mgeler, Aslýnda derinlerdeki tek gömüt Saflýðýmýn nüktedanlýðý sarýp sarmalarken Beyhude düþleri.
Yarým iken yarýnlar Yarýn iken sevda bildiðim tuzaklar Dünlerden örtülü ölü canlar Can olmak adýna Çýkmýþ iken yola, Yol bilip de Gelmiþ iken sona. Son bilip baþlamak belki de Gün doðmadan doðar mý söyle Saklý ne varsa içimde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.