YAKIŞTIM SANA İSTANBUL
Yakýþtým Sana Ýstanbul
Ýdam sehpasýnda öksüz bir aþk
Yüreðinden astý kendini
Býçak kesti gözlerim
Kini kan tuttu acýmasýz
Buza döndü anýlar
Ekmek kýrýntýlarý köpüklerde kaldý
Sustu martýlarýn çýðlýðý
Dalgalar hýrçýn, kýyýlar korkak
Bugün ben Ýstanbul’a çok yakýþtým
Ýstanbul benden ýslak
Vapurlar çalmadý ýslýðýný sanki yastaydý
Açmadý hanimelleri Piyer lotinin
Galata sustu
Tacizinde kýz kulesinin
Dudaklarým da keskin bir ýslýk
Hasretin sevinciyle el ediyor
Gözlerimin daldýðý
O sessiz matemli sokak
Bugün ben Ýstanbul’a çok yakýþtým
Gecelerin gözü kör
Ýstanbul benden korkak
Sonra, tepesinde gökkuþaðý olmasa da
O bende, ben ondayým
Ýçimiz sýcak
Gündüzün kalbi dar
Þarabýn kýzýlý vurmuþ sahillerine
Gülleri yel çalýyor
Vermiyor aldýðýný tükeniþler
Meþk hem çok yakýn hem çok ýrak
Arsýzca gülerek bakarken
Koca þehir boyun büküyor cellâdýna
Bugün ben Ýstanbul’a çok yakýþtým
Ask kendini öptü sahilde
Yarý çýplak çingene dansý esliðinde
Titredi toprak
Yeter sus konuþma diyorum kendime
Niyetleri ben tuttum
Kýracaðým kalemimi
Hoþçakalým bile duyulmayacak
Bugun ben Ýstanbul’a çok yakýþtým
Her þey param parça ve kýrýk
Ýstanbul ne kadar zalim olursan ol
Kurtuluþun yok benden
Ben sana çok alýþtým...
Deniznas (S.E)
Seslendiren_AYSELCAN
Montaj_NURAY ÇAKMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.