İSTANBUL
ÝSTANBUL
Rüya, hülya, aþk kokan þehir
Ýstanbul...
Büyülenmiþ aþklar
Ýçmeden sarhoþ olmuþ aþýklar
Sýzýsý depreþip duruyor yine yüreðimin
Kaç Ýstanbul daha böyle sensiz
Kaç Ýstanbul yine yalnýzlýðý saklýyor
Dileðimi yazýp atsam denize
Bilmem...Gelirmisin sahile?
Kýnasý kurumadan gel Kýnalý’nýn
Giyinip en güzel elbisemi
Bekleyeceðim iskelede
Son vapurdamýsýn?
Býrak, martýlar denizde kalsýn
Uçsuz bucaksýzlýðýnda aþklarýný yaþasýn
Sevdalanmak varmýþ kýsmette Haliç’e
Haliç’te sevdalanmak
Gözlerin kadar koyu Haliç
Gözlerin kadar AÞIK iþte...
Kadehlere vurdum seni
Fasýllar beni söyledi
Güzel, çirkin, deli, çýlgýn, sevdalý
Hepsi bendim
Aslýnda ben sendim...
Sendeydim...
Diyor ya þarkýlarda!
Ýstanbul saklasýn bizi’’
Saklasýn_anlasýn
Kansýn_kandýrsýn
Yüreðimdeki son haliyle
Bana getirsin ellerini, gözlerini
Saklasýn bütün sevgilerimi
DONSUN ÝSTANBULLL...
Deniznas (S.E) Aðustos 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.