YA RABBİ!

Vücud buldu kâinat,
Sebebi eþref-i mahlûkat,
Kuluna þükür gerek,
Sen Þekûr’sun yâ Rabbi.

Muhtaçtýr sana cümle varlýk,
Seninle son buldu, yokluk ve darlýk,
Kuluna el açmak gerek,
Sen Samed’sin yâ Rabbi.

Setretmezse beþer,
Israr kýlsa teþhirde uyûbu,
Kul ayýbýna setr gerek,
Sen Settâr’sýn yâ Rabbi.

Yakýþsa da kula hata,
Israrkâr olmamalý günahýnda,
Kul hatasýna af gerek,
Sen Gafûr’sun yâ Rabbi.

Kul kuldan eyler de,
Eylemezse senden hicab,
Kula haya gerek,
Sen Basîr’sin yâ Rabbi.

Helâl rýzýk emrediyor Hz. Kur’an,
Zat-ý Hazinen den kýl beþere en’âm,
Kuluna rýzýk gerek,
Sen Rezzâk’sýn yâ Rabbi.

Sînede medfunsa zerre miktarý þer,
Setr’e cüret eylese, gizlese de beþer,
Kuluna maðfiret gerek,
Sen Habîr’sin yâ Rabbi.

Beþer þaþar, olursa günahkâr,
Nedâmet kýlýp, olmalý tövbekâr,
Kul günahýna tövbe gerek,
Sen Tevvâb’sýn yâ Rabbi.

Ne göðe ulaþabilir insan
Boyca, ne de yeri delebilir,
Kuluna tevâzu gerek,
Sen Azîm’sin yâ Rabbi

Kahrýnda hoþ, lütfunda hoþ,
Dosttan gayrisi boþ,
Kuluna dost gerek,
Sen Velî’sin yâ Rabbi.

ÝSMAÝL KILIÇBAY]
Sosyal Medyada Paylaşın: