Gülüþünde buldum unuttuðum neþemi. Kimse böyle olacaðýmý düþünmezdi. Sende sevgiyi anýmsatan bir þeyler var gibi. Belki hayal, belki gerçek. Yaþamadan bilemezdim ki...
Hani susuyorum ya bazen konuþurken, Geçmiþimi sineye çekmiþ bir lal oluyorum ya, Ýþte o zaman seni baþtan çiziyorum, Tepeden týrnaða ve bukleli saçlarýnla. Hayal mi? Gerçek mi? Dokunmadan bilemezdim ki...
Bakýyorum da etrafýma, Sevgiye aç çok insan var gibi. Ama isteyeni pek fazla yok sanki. Teraziye koyduðun vakit önüne gelen Mecnun. Ýþ sevmeye gelince daðý delen Ferhat. Sence ben neyim böyle? Hayalin bile aðýr basarken bende, Zamana inat koþulmaz mý gerçeðine? Görmeden bilemezdim ki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
BayyToprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.