Sürüsüne otlak arayan bir boy gibiyim! Aþkýndan meczuba dönmüþ divaneyim, Topraða düþmüþ,tomurcuða hazýr yeþermekteyim, O eski duygulardan uzak yýkýk dökük viraneyim...
Neredeyim ne haldeyim bilmiyorum, Yalnýzým kalabalýklar arasýnda mýyým kimseyi göremiyorum, Bu olanlarý ahir zamanýn kaderine baðlýyorum. Gördükçe naðmertleri, insanlardan kaçýyorum...
insanlarýn birbirlerine dürüst olduðu adreste buluþmak dileðiyle.... YAF.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Ali Fazıloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.