Ey yâr...

Açýn hazýr olan sofraya,
Okumadan baþlayýp yarýsýnda,
Aklýna gelen sofra duasý gibisin...
Ey yâr senin için tekrardan baþlýyorum,
Þu hayata...

Ýntihar için uçuruma kadar gelen,
Ancak evde ocaðýn üzerinde yemeði,
Unuttuðundan aceleyle eve dönen,
Bir anne gibisin....
Ey yâr senin için tekrardan baþlýyorum,
Þu hayata...

Gecenin endamýna kanýp,
Mevsimin kýþ olduðunu unutan,
Ýstenilmeye gelen, edebinden;
Kafasýný kaldýrmayýp gelinlik kýz
Utangaçlýðýyla arkasýný mevsime
Dönmeden geri çekilen ay gibisin...
Ey yâr senin için tekrardan baþlýyorum,
Þu hayata...
Çünkü mevsim sen!

Kadýnlarýn kadýn gibi olduðu, erkeklerinde kadýnlarýn bir lütuf olduðunun farkýna varýp,
Ýncitmeden, aldatmadan, kýrmadan dökmeden yaþadýðý bir adreste buluþmak dileðiyle...
Y.A.F

Sosyal Medyada Paylaşın: