Kâlbim çok yoruldun, gel dinlen biraz
Yaslan þu yastýða, gül eðlen biraz
Ýçlendin çok derin naðmeler yazdýn
Ç/al þu sazý h/ele, hel’ eðlen biraz!
Sýrma telde yârin sýrma saçlarý
Dokundukça okþar parmak uçlarý
Sevdiceðin gülün yoktur suçlarý
Vur da bam teline, gel söylen biraz!
Yel estikçe döndün, dallara baktýn
Dallarda gönlünü güle mi taktýn
Bende dayanacak hâl mi býraktýn
Silme gözyaþýmý, gel göllen biraz!
Gül gönlün, göl gülün anayurdudur
Ýçten içten yiyen elma kurdudur
Gül biricik, aþk bir büyük ordudur
Yandýn ateþinde gel küllen biraz!
Sen hep yaz ortasý, ben ise güzdüm
Güz yaðmurlarýný özünden süzdüm
Sen gülü çok sevdin, seni ben üzdüm
Mutlu ol, gülümse þen, güllen biraz!
Þaban AKTAÞ
11.07.2015