Köye Müfettiş Gelir

Müfettiþ

arada bir “mü(f)etdiþ geldi” diye
okul çaðýndaki herkesi
sýnýflara doldururlardý
bi(r) sýraya üç kiþi yerine
dört-beþ kiþi oturttururlardý

“mü(f)ettiþ bir þey soracak” endiþesi
soluðumuzu keserdi
heyecandan kalbimiz duracaktý
ö(ð)retmen azametle cept(v)elini sallardý

“- mü(f)ettiþin sorduðunu bi bilemen de!
ben size sonura sorarýn
ananýzdan emdiðiniz südü
burnunuzdan getirmezsem n’olayýn” diye
tehditler sýralardý,
yüzümüz kýzarý(r), soluðumuz daþardý
“-acaba öðretmen okulunda
bunlarý mý öðretiyorlardý”

“-iþaret etmesiynen barabar
hemen ayaða gakýn
isminizi
soy isminizi söyleyin
özellikle bana

“-ismin ne derse ne deycen”
“-………..”
“-Ýbrahim,
bak sakýn Ýrbem, Ýbrem, Ýbirem,
Ýbirahim, Ýpirahim, Ýrbeðem, Ýrbahim,
Ýpram, ibo, iboþ, ibiþ filen dersen garýþman”
..
“-neymiþ”
“-Ýprahim!”
“-o gadar da sert deði(l)
güzelcik: Ýb ra him neymiþ!”
“-Ýbrahim!”

“-haah! böyle iþde”
“-senin adýn ne”
“-cavit”
“-senin”
“-sefer”
“-senin”
“-mammer”
itiraz etti gene
“-muammer”
arkadaþ tekrarladý
“-muhammer”
“-muammer”
“-muammer”
“-senin”
“-marem”
“-muharrem”
“-muharrem”
“-senin”
“-melat”
“-melahat”
“-melahat”
“-…”
“-a(y)þecik”
onu da düzeltti herkesinki gibi
“-ayþe”
…
“-neymiiþþ!”
“-aþee”
“-ay.. þee”
“-ay þee”

“-senin”
“-seren”
“-gülseren deycen”
“-senin”
“-hariye”
“-hayriye”
“-hayriyye”
“-hayriye”
“-hayyriyye”
…
sýnýfta “týss” yok
“-senin”
“-halil”
“-senin”
“-salim”
“-selim deycen”
“-selim”

“-senin”
“-gülüþ”
“-gülafer deycen”
“-güllaferr”
“-gü la fer, de bakayýn”
“-gülafer”

gözüyle iþaret etti
“-sadet”
“-sedat”
“-se’dat”

“-senin”
“-ýrafiye”
“-rafiye”
“-rafiye”
“-irecep”
“-recep”
“-erecep.”
“-recep”
“-recep!”
“ýrafiye deðil rafiye
irecep deðiill, recep!
ýsmayýl deðil ismail
ilahana deðil, lahana
iliðen deðil, leðen”

“pekiii”
…
“-bobanýz ne iþ yapýyor derse
sakýn ha! ileþber-,mileþber deme(yi)n,
çiftçi de(yi)n!”
…
ba(ðý)ralak
“-neyimiþ?”
birkaç aðýzdan “-çivtci”
adam hiddetlendi,
hiþ de ö(y)le horata eder hali yoðudu vallahi billahi

“-neyimiiþþ!!”
bu defa hep beraber var gücümüzle biz de baðýrdýk
“-çivtciiii!!!”
…
“-neyimiiþþ!!”
bu defa daha da gür
“-çivtciiiiii!!!”
…
soluðumuz daþdý-tükendi

“-gözünün içine bakýn”,
……….
“-sert cevap verin”
…….
“-efendim de(yi)n”
……..
“-evet ya(hu)t hayýr de(yi)n”
“-ý - ýýýh”,
-“cýk” yok
…
“-hý hý”
..
“-heye” derseniz canýnýzý alýrýn
eþþolu eþekler..

-“heye” yok,
emme ille ‘buyur’
“buyur” dey(e)ce(ksi)iz tamam mý?!”
zopaynan tayin ederek
kýsým kýsým ama herkese mutlaka tekrarlattý,
“buyur!!!”
“buyur!”
“buyur!!”
döndü bütün sýnýfa
“-neyimiþ”
sýnýfcak baðýrdýk
“buyuuurrr!!!!!”

“-sorusu olan var mý?”
baktý hiç birimizden “týss” yok
bu defa teker teker hepimize “evet” dedirtdi
“evet”
“evet”
“evet”
“evet”
“evet”

sil baþtan cepd(v)elinen iþaret etti
kimi gösderttiyse
“hayýr”
“hayýr”
“hayýr”
sonra bütün sýnýfa sordu ayný sorularý
hep bir aðýzdan baðýrdýk
tahtaya yazdýklarýný,
sopayla gösdertdiklerini
……..
“buuyuuurrr!”
“evvveeeeet!”
“çivtciiii!”
“güllaffeerrr!!”
“hayriyyyeee!!”
“ibraahiiimmm!!”
“raffiyeee!!”
“recep!!”
“eveeet!!!”
“buyuuur!”
“çivtciii!”
“hayýýýrrr!”








ömrü hayatýmda ikdiba o ðün
camiden baþga yerde de
ülöküs yandýðýný gördüm
garannýk basdýgdan çok sonura çýkdýk nekdapdan
terefiden da(ðý)lýyo ðibi..
tenefis etmeden sahatlarca...
“-annadýnýz mý?”
“-evet”
“-annadýnýz mýýýýýýýý?”
“-evet ö(ð)retmeniiiim”
“-yaarýn gör(eceði)cez bakalým” diye
kafasýný salladý kaþlar tefa

her ihtimale karþý bir sýra dayaðýndan geþdik..
yetmedi yaþýndan
uzunundan
zertinden
galýnýndan
hemi söðüt, hemi de gavak dalý kesdirtdi
mahanaya filen gerek duymadan bi-kaþ giþide denedi
bazýlarýna bireþ daha þiddetli oldu emme
olacað o gadarlýk
dünden ýrazýydýk valla
valla billa þartlar þartossun

sonura öretmenimiz birden durup; annýný þamarladý
“heyvaaah” dedik, hep birlik
“kimin o(ð)lusunuz”
“kimin gýzýsýnýz” derse ne deceniz
“sen” dedi
Sâdet
“-bobamýn oluyun”
tam gafasýna “eþek daya(ðý)”ný indirceðdi ki, vazgeþdi
Hariye
“-bobamýn gýzýyýn”
Sevim
“-muhtar Gara Amadýn gýzýyýn”
melat da onnara uydu
“-gayfacý Alibe(y)nin gýzýyýn”
Þayetse
“Devriþ’in kýzýyým”

adamýn yüzünde en ufak bi memnuniyet yok
bilemediler demek ki
belli belli besbelli..
maazallah sýra gelir
bana sorarsa hazýrlandým
“dedemin o(ð)luyun” decen



birden yumuþadý adam…
yazzýk, valla!
insanýn içi “cýz” ediyo acýyoru töbossun
zavallý o gýzgýyla sýra dayaðý atmaktan
birilerini, özellikle daha çok dövmekten
horsasýný alamayýp
hazýrolda bekledip de gerneþip arkadan
haþin bir tepmeyle kýçüstü düþürmekten
vazgeçti,

daha evel hiþ duymadýðýmýz ve hatda
ona hiþ yakýþmayan çok yýmýþak bir sesle
“arkadaþlar”
hidayete mi erdi ne..
acaba muhtar mý geldi
yonusa bekçi mi
candýrma mý geldi
öle ya hu fakýt olmuþ
analarýmýz-bobalarýmýz mý göründü
acabýna ola herkeþin dede-ebesi,
köylü basgýna mý geldiydi ki
bi tefa kesin Felek Haceri
Dal Güllü, Mevevþe
çocuklarý olsaydý Deli Gelin
hayýrdýr iþallah..
“madem öyleyse her gün gelseler ya”
emme Deli Mamýt da gelir
“eti senin kemiði benim Hoca” der

neyise gýsa kesen adamcaz yýmýþacýýýk
“-arkadaþlar..
çocuklar,
babanýzýn adýný söyleyeceksiniz
muhtar,
bekçi,
çoban yokk!!
muhtar deðil.. Ahmet Altýnay
bekçi deðil, Bayram Çay
Yan Efe olmaz, Mustafa Alacan
hademe deðil.. Gafar deðil.. Hasan Küçükçapraz
Akmemedin Ýbirem deðil… Ýbrahim Karakurt
Bobuþ deðil.. Ýsmail Kirpi,
Mamaþ deðil Halil Gökaslan
Topal Ismayýl yok.. Ýsmail Avcý
Akgulak deðil, Osman Sümbül
Semerci deðil, Mustafa Þen
Dal Memet deðil, Mehmet Yýldýz
Goziroðlu olmaz, Ramazan Çay
Macaroðlu olmaz, Abdullah Çark,
Macar Apdýllasý yookk, Abdullah Çark
tamam mý Halil!
“-evet örtmeniimm!!”

vay anasýna
ne zaman öðrenmiþ herkesi biliyor vallaha
“hemi de adamlarýn soyadýný nerden biliyo kii”
bana bakdý
Hacýmemetolu Hacýmemet deðil Yýldýrým Çelikli
tamam mý ibirahim”
hiç düþünmeden
“-evet öðretmenim”i yapýþtýrdým
sonura kendi kendime
“Allah Allah niye ki dedim
Ildýrým da ne ki..”
adam essah demiþ, öleymiþ
bobamýn adý Yýldýrým’ýmýþ..

nayetinde kime cepdelinen iþaret ettiyse
kitap harfleriyle bobalarýmýzýn adýný dedik
bobamýn adý Hacý Mehmet deðildi
Yýldýrým Çelikli,
Cavidin
Mehmet Yýldýz,
Irafiyenin
Mustafa Þen!
yýllardýr semerci aþþa
semerci yokarý
hakket len gozir, gucur ne ki
anam tembihlediydi
“avilden emmi olmaz
arif emmi deycen”
niye?
ne bileyin ben..

neyse sadede gelelim
iþin aslý ne yaparsak yapalým,
ne edersek edelim
ne cevap verirsek verelim
müettiþ gadak her þeyi bilebilecek deðildik
naçar daha sert bir sýra dayaðýndan geçecektik
ben bilsem baþgasý bilemese de
köylük yerde bu böyle
“Cöbe, Keklikolu, Çolak Mercen
ne ðözel þe(hi)re göþdüler
çocuklarý gurtuldu müetdiþden
hinci ben bobama ne deyen
ne hayýr bekler ki köyden
neye gorkar ký þeerden”






isdermin hinci
mesela meetdiþ adýmýzýn manasýný biliyosa
çýra ðibi cayýr cayýr yandýk,
kurtuluþ yok..
bu yýllardýr böyleymiþ
adam adýný sorarýmýþ
þükür adýmýz “amat” deði(l)
hani “gaz” demek, “angut” demek ya
mesela ben adýmýn manasýný biliyon
“peygamber adý” deycen amma
ya müetdiþ adýmýn manasýný yannýþ biliyosa
yani metdiþ derse ki ibirahim peygamberin adý ne demek
iþde o zaman yandým..
hemi de maþala ðibi valla,
bobam bunu neye belletmedi ki
ya öretmene ne demeli

hani biðün öretmen Bobuþun Kezbana
“keziban” ne demek dedi
ne bilsin gýzcaz,
kýzardý bozardý
“bilmeyon öretmenim” dedi
Kezban’a “yalançý” dedi öretmenimiz
o da “valla billa yalan deði(l) öretmenim
adým keziban” dediydi
hakýr hakýr gülüþdüydük..
ordan biliyoz,
valla hepiciðimiz biliyoz “kezban yalançý” demek,
ýramazan da “oruç” demek
ya metdiþ baþka biliyo(r)sa,

amma gel-gelelim; cavit ne demek
halil ne
selim ne
ýrafiye ne
irecep ne!
onnar ne bilecek adlarýnýn ne olduðunu
hemi de bilseler ne
metdiþin bildiði gibi deðilise bildikleri

hu bi keþ gün bi geçse de
get nalet ossun
ne dayak yeyceðsek yesek de
baþýmýza tebelleþ olan hu mü(f)ettiþ kabusu bi bitse
ürüyalarýmýza giriyo töbossun ya
de(h)þet bi izdirap
ilanlý guyuya düþmüþüz gibi
ermaný-yonan mezaliminden galýr yaný yok töbossun..
yok kelp olayýn..
valla da yok
talla da yok

üürüyamýza girdi döyüs
gün boyu tekrallatdýklarýný tekralladýk
“çivtçi, evet, buyur, hayýr, ibrahim, sedat, hayýriye”
“-annadýnýz mý?”
“-evet”
“-annadýnýz mýýýýýýýý?”
“-evet ö(ð)retmeniiiim”
“-yaarýn gör(eceði)cez bakalým” diye kafasýný salladý

gene sýra dayaðýndan geþdik..
elbirlik
gene bazýlarýna daha þiddetli oldu
zabbaha gadak
onun yetmediði yerde
aldý metdiþ kýmçýyý
beðenmedi, öretmene nacaðýnan
daha böyüðünü kesdirtdi ba(h)çadan
verdi vurdu gafamýza gafamýza
arada bi fýrsatýný buldukça endirdi öretmene
gafasýna, gözüne, gýçýna, sýrtýna
muhtar geldi ona da
ne bekçi
ne candýrma dinnedi
zabahý zabah etdik valla
herkeþ ponturunu yudurttu o zabah
mendil, yakalýk, garalýk, evödevleri
hepiciði, hepiciði
tam tekmil evelallah
hiþ kimse geþ galmadý,
n’olur nolmaz maazallah..

“-inþallah bir taha gelmez mü(f)etdiþ”
“- bobama deyen de biz de göçelim
bak Turgut ýp-ýra(ha)t.. Senget’de
Cöbenin Hatma Yalavaþ’da

“-hay müetdiþ gibi gelmeden gedesice
………..”
kökü kökme(ði) kesilesice
olmadan gedesice
sürüm sürüm sürünesice
..

“-yau devlet bu mü(f)etdiþi neye
ðönderi(r) ki
yani; sanki o bi ðünde
her þey tamamlanmýþ mý olacak
hemi de mü(f)etdiþin her þeyi
tastamam bildiði ne malim
mersela biz de onu imtam etsek

mü(f)etdiþ tam puvan alabili(r) mi
mü(f)etdiþ her þeyi bilebili(r) mi
mesela köyden kaþ giþi asger,
Bobuþ Emmi kaç yaþýnda,
mayýþý ne zaman alýyo
Deli Yakýp esgerciði ne olalak, nerde yapdý,
kimlerin “Sefer görev emri” var
bi evde iki goca-ðarý kim,

Yakýp Hoca nereli,
Sarý Mamýdýn Halis nerdeydi, nere tayýn oldu
gerçi bunu ben de bilmeyon
önemli de deði(l) emme
maksat soru sormaðýsa de(ðil) mi?
hemi de onun sorcaðý çok mu önemli
hayatta hanký iþimize yaraycak
mesela Ýsdambolun fet(h)ini bilemesek
elimizden geri mi alacaklar..

bizim dö(v)letin iþleri iþdee..
doluya gorsun almaz
boþa gorsun dolmaz
ne demeðise..”
dö(v)let bi adamý durduk yer de mi
bu me(v)ki-makama getiriyo
helbet vardýr bi bildiði..

dö(v)letin iþine garýþmaya bakma
haný Nasretin Hoca bi cevizin altýnda
sele-selpe yatýyokana
aklýna ðelmiþ, “hey Allahým” demiþ
“yerdeki kabaða baak
gocaman aðaþdaký cevize” demiþ de
baþýna okardan bi ceviz düþünce
“Allahým sen netçeni bilisin” demiþ ya
devletin iþine garýþma bobam sen neneceen”
öretmen mi yollamýþ
ye daya(ðý) otur aþþa
metdiþ mi gelmiþ
kýrk yýllýk ileþberi çivtci et
sen sað, ben selamet
gerisinden sana ne boba!
neyise de
yani valla alakasý yok …”

“-iþi gaydý olmayan adamý ö(ð)retmen et ver mayýþý
bireþ torpilý olana mü(f)ettiþ de
olmadý ormançý”
…
“-torpillilere mayýþ ba(ð)laca(ðý)na
devletisen sen önüþlük
köye bi adam gibi öðretmen yollasan ya!”

çok þükür bin þükür “ya öretmen yerine
mü(f)etdiþ yollasaydý köye”
dee(ðil) mi
gene de…
verilmiþ sadakamýz varýmýþ
adam ileþberin ettiðini dutduðunu yemeycek baksana
ille ona özel bi “civtci” olacak
dedik ya verilmiþ sadakamýz varýmýþ
ö(ð)retmene gurban olasýn
varsýn her yanýmýzý çýbartsýn,
cicik et etsin boba!
þükür emrine”

“-hepimizde bir endiþe
acaba “müettiþ ne sorar”
biz nereden bileceðiz soracaklarýný
ömrü hayatýmýzda
daha önce bi mü(f)etdiþ mi ðördük
yenir mi, içilir mi
ne boka yarar,
gelmese olmaz mý..






























adýmýn ibirem olduðu gibi eminin
hiþ bi Alla(hý)n gulu mü(f)ettiþsiz uyumadý
o zabah hiþ kimse geç galmadý
köycek müettiþe hazýrýdýk
kimse küçük çalý,
az odun getirmedi
kimse yakalýksýz,
karalýksýz,
mendilsiz gelmeyi
kesilmemiþ týrnaklý
sökük yýrtýk
yuncak, çamýrlý pappaynan
ödevini yapmadan gelmeyi
çýkýntýlýk yapmayý göze alamadý
göze batmayý
þimþekleri üzerine çekmeyi
göze alamazdý, alamadý..
hacý uðurlamaya gelmiþ gibi
cenaze namazý gýlýyomuþ gibi
melaikede gusur varýdý
bizde yoðudu sanki

mü(f)etdiþ bobamdan daa mý eyi odun eder
mü(f)etdiþin çocunu da mü(f)etdiþ mi okuduyodur
mü(f)etdiþin bobasý da odun kesiyo mudur
mü(f)etdiþ görenin boyu uzar mý
mü(f)etdiþ görenle-görmeyen bir olur mu

nasibimiþ biz de ðördük
çok þükür, bin þükür
hakgatan iri-yarý bi insan azmaný
yanýnda Necdet Tosun halt etmiþ
emme sert bakýþlý
gür-çatýk kaþlý bir adam,
babacannýg ne arar
iþallah bizden yana bakmaz
“-titireyoz valla”
….
“-diz baðlarýmýz çözüldü”

mü(f)etdiþ!
gonuþunca gülesimize getti
emme nasý gülcen
sesi kýsýk, cýlýz, görseniz garý ðibi
emme hinci vakýt o fakýt deði(l)
Türkiyenin Baþþehri?
Ýreys-i Cumhur?
Baþbakan?
Milli Eðitim Bakaný?
Cumhuriyet Ne Zaman Kuruldu
Atatürk Ne Zaman Doðdu?
Nerede Doðdu?
Atatürk’ün Annesinin Adý
Atatürk’ün Babasýnýn Adý
Türkiyenin Yüzölçümü
Komþularýmýz
En Büyük Ýlimiz
En Kalabalýk Þehir
En Büyük Göl
En Uzun Irmak
….
…
…
…






































sorduklarýný bildiðim için olsa gerek
adam benimle ilgilendi
“-aferin delikanlý adýn ne senin bakýyim”
“-kimin benim mi”
adam baþýný salladý
“………..”
“-Ýbrahiiiim”
iyi ki öretmiþ öretmenim
(elhamdürüllah þükür)
ne sorarsa sorsun bobam evelallah”
çivtçiyi filen de hep biliyon
“-soyadýn”
“-kimin benim mi”
“………..”
gene baþýný salladý
“-Çelik”
..
“-peki kaç yaþýndasýn Ýbrahim”
“-kim ben mi”
“………..”
gene, “hý hým” dedi
“-dokuz” dedim
“-okuyacaksýn deðil mi Ýbrahim”
kararsýz kaldým,
öretmen bunu belletmediy ki,
ne demem ilazým hinci,
“hý hý yani “evet” decen de..
ya yazarsa..
bobam da yollayamazsa,
o zaman! bobamý dama dýkarlarsa
bobam dedemden yeni ayrýlmýþ..
ortakçý olcaz dedeme
halý file de dokuyoz anamýnan emme..
bobamý mükellefiyete sokmayan hinci”
yutkundum!

usulca..
“-bobam bili” dedim
“-afferin delikanlý, ama
sen de bilmelisin, istemelisin”
…
“okuyunca ne olmayý istiyorsun bakýyim..”
“iyi ki bobam öretmiþ valla
“-hoca” dedim
bazý bazý yolmaya gederkene bobam derdi..
“-cumaylarý.. hubbaya bi çýkacan
“ey cömat-ý müslümin.
ey ehvaný din” deye bi hubba edecen,
içi titreycek herkesin..
uyutmaycan cömatý
ülen bu hoca kimin o(ð)lu deycekler
“Okar Týrtarlý Hacýmemetolunun o(ð)lu”

“haram yemen” deycen
“anaya bobaya üff dedirmen” deycen
“iþgi haram”
“gumar haram”
“zina haram”
“fayýz haram”,
“orucunuzu dutun”
“namazýnýzý gýlýn”
“yetim malý yemen” decen..”

“-o zaman okuycan,” dedi müetdiþ
“ilk önce, ortaokula, sonura Ýmam-Hatýba”
“-Guran Gursuna ðetcen” dedim
“-neden” dedi gülümsedi adam,
eðildi baþýmý okþadý
“-Köse Emminin Abdýlla orda okuyoru
ben de onun gibi mazin olcan”

“-Abdullahýn sesi güzel mi bari”
“-hu civarda onun gibi
gýraatý gözel olan yoðumuþ
herkeþler öyle deyoru”
“-yok sen müezzinliði boþver,
herkes müezzinlik yapabilir
sen imam-hatýp mezunu olacaksýn,
ilahiyatý bitirmeden de
sakýn kürsüye çýkayým deme”
..
“tamam mý Ýbrahim”
“tamam” dedim, mezbur
“bu mamir gýsmý hep böyle bireþ tühafdýr valla
sanki okulun sabýsý gibi ireklam ediyo
beni bobam okudacak
parayý veren çalar düdü(ðü)
imam hatýp da okursam parayý senmi verecen”
..
“yarým dokdur candan
yarým hoca dinden eder deðilmi çocuklar”
bütün sýnýf canla-baþla baðýralak
“evveeettt” dediler..
……..









“-Peki baban ne iþ yapar Ýbrahim”
hele þükür,
iþde öretmenin öretdiði can alýcý nokdaya ðeldik nayet
(onu bilmeycek ne var caným)
“-kimin benim mi”
“hý hýmm” dedi
..
“en eyi bildiðim þey
öretmenim öretti ya
çok þükür, bin þükür..”
..!*”?
de (hhh)!
daha demin dilimin ucundaydý
da (hhh)!
hay anasý (hhhooouuuuuuuffffff)!..
neydi o meret
o þeyi hatýrlayamadým”
“………..”

öðretmene baktým
gözler çelerik ,
kaþlar çatýk
baþ saða-sola, sallanýyor
dudaklar büzük
yumruklar sýkýlmýþ..
hay o sorularý da bilmez olaydým
bak hiþ biþi bilmeyenner
ýpýra(ha)t oturup duru
gan beynimden fýþgýrcak
ter sýrtýmdan boþandý
neydi yau

öretmen,…. dudaklarýný büzmüþ, kaþlarýný çatmýþ
çevreden en ufak bi yardým aradým
herkeþ idam mangasýnýn hedefiymiþcesine
periþaaann
(neydi o nalet olasý) umut yok.. yok
neydi o anasýný… *”!
kimsede bi gaynaþma
bilgiþlik taslama
“bak Ýbrem bile bilemedi ben biliyorun”
horazlanmasý yok
hay ben de bilmeden gedeydim







aklýma “ileþberden” baþka bir þey gelmeyo
varýsa da yoðusa da “ileþber”
yok gardaþým baþga biþi yoook
adam bekleyo
“-yavrum baban yok mu”
“-kimin benim mi”
“-……
hý hý”
“-vaaar”
…
“-peki baban bir iþ yapmýyor mu”
..
“-ba b b aaam ……..”
yapmaz olur mu
þimdi kahvededir de
“-kahvede” desem kahveci sanacak
ya da gumar oynayyo demiþ olcan
…
“daðdan odun keser” desem,
aðaçlarý mý kesiyor diyecek
..
nadas eder deseeem
“nadas nedir” diyecek
iþin gücün yoksa anlat gari
sabaný,
övendireyi
öküzlerin ne ediðini,
küspeyi
burçak, fink gýrmasýný,
geçen senenin anýzýný,
sulak daban tarlalarýn nadas yerine
fink, kelek ekildiðini
bizim öyle tarlamýz olmadýðýný
taha doðrusu hiþ tarlamýz olmadýðýný,
“bobalý o(ð)lanýn
malý maþatýnýn olmaca(ðý)ný”
dedemin tarlalarýna ortakçý olduðumuzu
ooof off

öküz güder desem “çoban desene” diyecek
köyde her zaman her iþ yapýlýyor da
ileþber demek yasak
odunculuk deðil,
nadascýlýk deðil,
çobancýlýk deðil
neyidi bu!
anasýný …
avradýný
ezzatýný
……….


çattýk belaya yau,
meetdiþde ki de soru mu hinci
köyde sanki memurluk mu var
öyle ya babam müdür,
dokdur, polis-çavýþ filan olsa
köyde ne iþimiz var
hoca deðil,
muhtar deðil,
bekçi deðil
çoban deðil,
..
galayçý, berber, saltýkçý,
semerçi, nalba(n)t deðil
onnar þeerden geliyoru zati
bizim de þeerli halýmýz yok
öðretmen çocuðuna benzer durum asla
“ortakçýlýk” desem olmaz
dedemden yani ayrýldýk
yanisi þu ki;
daha ortakçýlýk baþlamadý
“zati öküzleri vermezse
bu iþ yatar” deyo bobam,
halalarýmýn “gönü olmaz” deyoru anam..
hay bu ileþberliðin..
deðil de ötekinin..

adam da beni bir göz hapsine almýþ ki
soluk alamýyorum,
þakaklarýmdan aþþa(ðý) ter boþandý
sovuk sovuuk.. ooofff
ne olursa olsun anasýný satayýn
babamýn yýl boyunca olmasa da
yaz boyunca, her fýrsatta
pirinden baþlayýp, yeline
ya(ð)mýr dovasýndan baþlayýp seline
kadar sövdüðü “ileþberlik”ten baþka
aklýma bir þey gelmeyo
bunu arkadaþlarým da benden beklemeyo

amma naçar en sonunda
ne olusa olsun anasýna satayýn
öyle de böyle de sýra dayaðýndan geþcez nasýl olsa
sayemde arkadaþlar da..
emme mahanasý ben olmuþ olcan iþde..
yüzüm kýpkýrmýzý
hay yer yarýlaydý da içine gireyddim
meyuuus ve usulca
“-ileþber”dedim
sýrtým üþüdü,
gýþýn daðda hatýla düþmüþün gibi
ala-ýslak titredim.
hinci bile içim titiredi valla..

“-ileþber”dedim ya…
betim benzim atdýý
sesim soluðum getdiii
aðþamüstü ilamba pacasý gýrmýþlayýn
yedi gat yerin dibine girmiþ vaziyette
bütün sýnýf perli periþan,
öldük öldük getdiiik
sýra dayaný peþin yediðimiz uçu bizi
bu sefte kesin bizi daha böyük bi felaket bekleyoru gari

amma ne..
ö(ð)retmen ebi-cetti yasakladýðýna göre
me(üf)etdiþ kesin bundan nefret ediyo olmalý
ya bi ileþber tarafýndan baþýna bi iþ getirildi, kimbili
ya da güce filen mi görüldü ki
yazýk.. yaa!! kimbili neye tisgindi
gariban..

elhasýlý kelam, biz fücceten .oku yedik..
isder misin hinci
üsdelik öretmen de dahil;
meetdiþ tarafýndan zýpýdýlalým
nayeti belli..
hepiciðimiz sýra dayanýn fevkinde bi cezayý hak etdik,
hakgatan yaaa…
mü(f)etdiþ döðmeye benden baþlarsa
“ileþber” dedik ya gari
Allah beterinden saklasýn, bak gör gari Alla(hý)m
Yarabbim bak gör gari
ne olacaksa olsun bitsin
alacaðýmýz cezadan daha acýsý bu iþte
beklemek…

o.. birkaç saniye de olsa beklemek.. hani..
zobadaki çýtýrdayan çalýnýn bile sesi duyuluyo gari..
adam sakin, neþeli, yumuþacýýkk
“-ne güzel” dedi
…
“-rençber eker
deðirmen un eder
fýrýn ekmek
annelerimiz yemek”
sýnýf gülüþtü
ama temkinli
avýna yaklaþan kedi ðibi
dýkgatlý
çok dýkgatlý


“-köylüler buðday yetiþtirmese
deðirmenler neyi un edecek
fýrýnlar ekmeði neden yapacaklar
biz ne yiyeceðiz
deðil mi çocuklar”
içimizde ne deðirmeni gören var
ne fýrýn ekmeðini bilen
bak adam da tandýrý bilmiyor..

sonra..aklýma geldi
“çivtci”
emme neye yarar
önce içimden müetdiþe söðüyodum
bu gadar möhüm mü,
haralda bi iþ yapýyo bobalarýmýz
sanki varýp da bi ucundan
dutuvucan mý,
döyüs!!
ne yaparsa yapar
sana ne!

sonura öretmene söðmeye baþladým
tabii içimden
sanki metdiþ ayrý bi dünyadan geldi
ne yani adam ileþberi bilip duru
ileþberin ne yapdýðýný da

(neye bizi sýkýþdýrýyon
çivtci olsa n’olcak
þeeyyy; ileþber olsa ne
bobanýz yaptýðý iþden memnin mi
garnýnýz doyuyo mu
bobalarýmýz çocuklarýnýn
ileþber olmasýný isder mi
sen öretmenniði buraðýp
bobam gibi çivte geder misin
…..
sen asýl ona bak
(g.....*)



DÝPNOT
yapma
 ilkokul dönemimde köye hiç Öðretmen Okulu’ndan mezun öðretmen gelmemiþ (sonradan öðrediðim kadarý ile)
ülöküs / löküs : lüks lamba, daha parlak ýþýk veren aydýnlarma cihazý
imtam : imtan, imtihan, sýnav
hakgat / hakget / hakgatan / hakkaten : hakikaten, gerçekten
babacan : çocuklar için sevimli sempatik, büyükler için hoþgörülü, toleranslý
mazin : müezzin, ezan okuyan
çelerme: gözlerin sonuna kadar açýlmýþ, donuk ve sert bakýþ. koyunun murdar ölmesi, gözleri açýk ve donuk olarak
fücceten / hücceten : aniden, birdenbire (ölmek için), burada topyekün (ölmek) anlamýnda kullanýlmaktadýr

Sosyal Medyada Paylaşın: