“pekiii” … “-bobanýz ne iþ yapýyor derse sakýn ha! ileþber-mileþber deme(yi)n, çiftçi de(yi)n!” … ba(ðý)ralak “-neyimiþ?” birkaç aðýzdan “-çivtci” adam hiddetlendi, hiþ de ö(y)le horata eder hali yoðudu vallahi billahi
“-neyimiiþþ!!” bu defa hep beraber var gücümüzle biz de baðýrdýk “-çivtciiii!!!” … “-neyimiiþþ!!” bu defa daha da gür “-çivtciiiiii!!!” … soluðumuz daþdý-tükendi
“-gözünün içine bakýn”, ………. “-sert cevap verin” ……. “-efendim de(yi)n” …….. “-evet ya(hu)t hayýr de(yi)n” “-ý - ýýýh”, -“cýk” yok … “-hý hý” .. “-heye” derseniz canýnýzý alýrýn eþþolu eþekler..
-“heye” yok, emme ille ‘buyur’ “buyur” dey(e)ce(ksi)iz tamam mý?!” zopaynan tayin ederek kýsým kýsým ama herkese mutlaka tekrarlattý, “buyur!!!” “buyur!” “buyur!!” döndü bütün sýnýfa “-neyimiþ” sýnýfcak baðýrdýk “buyuuurrr!!!!!”
“-sorusu olan var mý?” baktý hiç birimizden “týss” yok bu defa teker teker hepimize “evet” dedirtdi “evet” “evet” “evet” “evet” “evet”
sil baþtan cepd(v)elinen iþaret etti kimi gösderttiyse “hayýr” “hayýr” “hayýr” sonra bütün sýnýfa sordu ayný sorularý hep bir aðýzdan baðýrdýk tahtaya yazdýklarýný, sopayla gösdertdiklerini …….. “buuyuuurrr!” “evvveeeeet!” “çivtciiii!” “güllaffeerrr!!” “hayriyyyeee!!” “ibraahiiimmm!!” “raffiyeee!!” “recep!!” “eveeet!!!” “buyuuur!” “çivtciii!” “hayýýýrrr!” .. sonra tekrar.. sil baþtan “salim!!” “rafiye!!!” “buyuuur!” “çivtciii!” “gülafer!”
ömrü hayatýmda ikdiba o ðün camiden baþga yerde de ülöküs yandýðýný gördüm garannýk basdýgdan çok sonura çýkdýk nekdapdan terefiden da(ðý)lýyo ðibi.. tenefis etmeden tufalete ðetmeden sahatlarca... “-annadýnýz mý?” “-evet” “-annadýnýz mýýýýýýýý?” “-evet ö(ð)retmeniiiim” “-yaarýn gör(eceði)cez bakalým” diye kafasýný salladý kaþlar tefa yeminossun, þartlar þartossun ikiðözüm öðüme aksýn vallaha-billaha
gene de her ihtimale karþý bir “sýra dayaðýndan” geþdik.. yetmedi yaþýndan daha uzunundan daha zertinden daha da galýnýndan hemi söðüt, hemi de gavak dalý kesdirtdi mahanaya filen gerek duymadan bi-kaþ giþide denedi memnun! bazýlarýna bireþ daha þiddetli oldu emme olacað o gadarlýk dünden ýrazýydýk valla billa þartlar þartossun
sonura öretmenimiz birden durup; annýna þaplak atdý “heyvaaah” dedik, hep birlik …!!!!! “kimin o(ð)lusunuz” “kimin gýzýsýnýz” derse ne deceniz “sen” dedi Sâdet “-bobamýn oluyun” tam gafasýna “eþek daya(ðý)”ný indirceðdi ki, vazgeþdi Hariye “-bobamýn gýzýyýn” Sevim “-muhtar Gara Amadýn gýzýyýn” melat da onnara uydu “-gayfacý Alibe(y)nin gýzýyýn” Þayetse “Devriþ’in kýzýyým”
adamýn yüzünde en ufak bi memnuniyet yok bilemediler demek ki belli belli besbelli.. maazallah sýra gelir bana sorarsa hazýrlandým “dedemin o(ð)luyun” decen
birden yumuþadý adam… yazzýk, valla! insanýn içi “cýz” ediyo acýyoru töbossun nayetinde o da bi Allahýn gulu öyle ya zavallý o gýzgýyla sýra dayaðý atmaktan birilerini, özellikle daha çok dövmekten, eli acýdý deye gýzgýsý tavan yapan adamcaz! horsasýný alamayýp hazýrolda bekledip de gerneþip arkadan haþin bir tepmeyle kýçüstü düþürmekten vazgeçti,
daha evel hiþ duymadýðýmýz ve hatda ona da hiþ yakýþmayan çok yýmýþacýk bir sesle “arka(da)þlar” hidayete mi erdi ne.. acaba muhtar mý geldi yonusa bekçi mi candýrma mý geldi öyle ya hu fakýt olmuþ analarýmýz-bobalarýmýz mý göründü acabýna ola herkeþin dede-ebesi, köylü basgýna mý geldiydi ki
bi tefa kesin Felek Haceri Dal Güllü, Mevevþe çocuklarý olsaydý Deli Gelin hayýrdýr iþallah.. “madem öyleyse her gün gelseler ya” emme Deli Mamýt da gelir “eti senin kemiði benim Hoca” der
neyise gýsa kesen adamcaz yýmýþacýýýk “-arka(da)þlar.. çoc(u)klar, babanýzýn adýný söyleyeceksiniz muhtar, bekçi, çoban yokk!! muhtar deðil.. Ahmet Altýnay bekçi deðil, Bayram Çay Yan Efe olmaz, Mustafa Alacan hademe deðil.. Gafar deðil.. Hasan Küçükçapraz Akmemedin Ýbirem deðil… Ýbrahim Karakurt Bobuþ deðil.. Ýsmail Kirpi, Mamaþ deðil Halil Gökaslan Topal Ismayýl yok.. Ýsmail Avcý Akgulak deðil, Osman Sümbül Semerci deðil, Mustafa Þen Dal Memet deðil, Mehmet Yýldýz Goziroðlu olmaz, Ramazan Çay Macaroðlu olmaz, Abdullah Çark, Macar Apdýllasý yookk, Abdullah Çark tamam mý Halil! “-evet örtmeniimm!!”
vay anasýna ne zaman öðrenmiþ herkesi biliyor vallaha “hemi de adamlarýn soyadýný nerden biliyo kii” bana bakdý Hacýmemetolu Hacýmemet deðil Yýldýrým Çelikli tamam mý ibirahim” hiç düþünmeden “-evet öðretmenim”i yapýþtýrdým sonura kendi kendime “Allah Allah niye ki dedim Ildýrým da ne ki..” adam essah demiþ, öleymiþ bobamýn adý Yýldýrým’ýmýþ..
nayetinde kime cepdelinen iþaret ettiyse kitap harfleriyle bobalarýmýzýn adýný dedik bobamýn adý dedemin dediði gibi Hacý Mehmet ebemin dediði gibi “hacuu” deðildi Yýldýrým Çelikli,
Cavidin Mehmet Yýldýz, Irafiyenin Mustafa Þen! yýllardýr semerci aþþa semerci yokarý hakket len gozir, gucur ne ki anam tembihlediydi “avilden emmi olmaz arif emmi deycen” niye? ne bileyin ben..
neyse sadede gelelim iþin aslý ne yaparsak yapalým, ne edersek edelim ne cevap verirsek verelim müettiþ gadak her þeyi bilebilecek deðildik naçar daha sert bir sýra dayaðýndan geçecektik ben bilsem baþgasý bilemese de..
köylük yerde bu böyle “Cöbe, Keklikolu, Çolak Mercen ne ðözel!! þe(hi)re göþdüler çocuklarý gurtuldu müetdiþden hinci ben bobama ne deyen ne hayýr bekler ki köyden neye gorkar ký þeerden”
mesela ben adýmýn manasýný biliyon “peygamber adý” deycen amma ya müetdiþ adýmýn manasýný yannýþ biliyosa yani metdiþ derse ki ibirahim peygamberin adý ne demek iþde o zaman yandým.. hemi de çýra-mýra deði(l) de maþala ðibi valla, bobam bunu neye belletmedi ki ya öretmene ne demeli bana ne frigyalýlardan.. iyonyalýlardan Ýskitlerin din ve inanýþlarýndan öl(öyle) de mi?
onu deyodum biðün öretmen Bobuþun Kezbana “keziban” ne demek dedi ne bilsin gýzcaz, kýzardý bozardý “bilmeyon öretmenim” dedi Kezban’a “yalançý” dedi öretmenimiz o da “valla billa yalan deði(l) öretmenim adým keziban” dediydi hakýr hakýr gülüþdüydük.. ordan biliyoz, valla hepiciðimiz biliyoz “kezban yalançý” demek, bi de; herkeþ biliyo ýramazan da “oruç” demek ya metdiþ baþka biliyo(r)sa,
amma gel-gelelim; cavit ne demek halil ne selim ne ýrafiye ne irecep ne! onnar ne bilecek adlarýnýn ne olduðunu hemi de bilseler ne metdiþin bildiði gibi deðilise bildikleri
hu bi keþ gün bi geçse de get nalet ossun ne dayak yeyceðsek yesek de baþýmýza tebelleþ olan hu mü(f)ettiþ kabusu bi bitse ürüyalarýmýza giriyo töbossun ya de(h)þet bi izdirap ilanlý guyuya düþmüþüz gibi ermaný-yonan mezaliminden galýr yaný yok töbossun.. yok kelp olayýn.. valla da yok talla da yok
üürüyamýza girdi döyüs gün boyu tekrallatdýklarýný tekralladýk “çivtçi, evet, buyur, hayýr, ibrahim, sedat, hayýriye” “-annadýnýz mý?” “-evet” “-annadýnýz mýýýýýýýý?” “-evet ö(ð)retmeniiiim” “-yaarýn gör(eceði)cez bakalým” diye kafasýný salladý
gene sýra dayaðýndan geþdik.. elbirlik gene bazýlarýna daha þiddetli oldu okarda Allah var.. zabbaha gadak onun yetmediði yerde aldý metdiþ kýmçýyý beðenmedi, öretmene endirdi nacaðý
daha böyüðünü kesdirtdi ba(h)çadan verdi vurdu gafamýza gafamýza arada bi fýrsatýný buldukça endirdi öretmene gafasýna, gözüne, gýçýna, sýrtýna muhtar geldi, ona da ne bekçi ne candýrma dinnedi döyüs! zabahý zabah etdik valla altýný ýslatmayan galmamýþdýr kesin! belki öretmen de dahil..
herkeþ ponturunu yudurttu o zabah mendil, yakalýk, garalýk, evödevleri hepiciði, hepiciði tam tekmil evelallah hiþ kimse geþ galmadý, n’olur nolmaz maazallah..
“-inþallah bir taha gelmez mü(f)etdiþ” “- bobama deyen de biz de göçelim bak Turgut ýp-ýra(ha)t.. Senget’de Memet Emin de Cöbenin Hatma Yalavaþ’da, mamir çocuklarýnýn adý belli
“-hay müetdiþ gibi gelmeden gedesice ………..” kökü kökme(ði) kesilesice olmadan gedesice sürüm sürüm sürünesice de odu-aca(ðý) kör galasýca ..
“-yau devlet bu mü(f)etdiþi neye ðönderi(r) ki yani; sanki o bi ðünde her þey tamamlanmýþ mý olacak hemi de mü(f)etdiþin her þeyi tastamam bildiði ne malim mersela biz de onu imtam etsek
mü(f)etdiþ tam puvan alabili(r) mi mü(f)etdiþ her þeyi bilebili(r) mi mesela köyden kaþ giþi asger, Bobuþ Emmi kaç yaþýnda, mayýþý ne zaman alýyo Deli Yakýp esgerciði ne olalak, nerde yapdý, kimlerin “Sefer görev emri” var bi evde iki goca-ðarý kim,
Yakýp Hoca nereli, Akmemed kaþda, nerede öldü.. Münevirolu, Kelbayram? bu sene hacýya kim getcek en son sakal dovasý kim uçun edildi “yamýr dovasý?” geç onnarý bi ðalem! Sarý Mamýdýn Halis nerdeydi, nere tayýn oldu gerçi bunu ben de bilmeyon önemli de deði(l) emme maksat soru sormaðýsa de(ðil) mi? hemi de onun sorcaðý çok mu önemli hayatta hanký iþimize yaraycak mesela Ýsdambolun fet(h)ini bilemesek elimizden geri mi alacaklar.. Gýlgamýþ desdanýný bilemesek Yenitten mi gazdýracaklar..
bizim dö(v)letin iþleri iþdee.. doluya gorsun almaz boþa gorsun dolmaz ne demeðise..” dö(v)let bi adamý durduk yer de mi bu me(v)ki-makama getiriyo helbet vardýr bi bildiði..
dö(v)letin iþine garýþmaya bakma haný Nasretin Hoca bi cevizin altýnda sele-selpe yatýyokana aklýna ðelmiþ, “hey Allahým” demiþ “yerdeki kabaða baak gocaman aðaþdaký cevize” demiþ de baþýna okardan bi ceviz düþünce “Allahým sen netçeni bilisin” demiþ ya devletin iþine garýþma bobam sen neneceen” öretmen mi yollamýþ ye daya(ðý) otur aþþa metdiþ mi gelmiþ kýrk yýllýk ileþberi çivtci et sen sað, ben selamet gerisinden sana ne boba! neyise de yani valla alakasý yok …”
“-iþi gaydý olmayan adamý ö(ð)retmen et ver mayýþý bireþ torpilý olana mü(f)ettiþ de olmadý ormançý” … “-torpillilere mayýþ ba(ð)laca(ðý)na devletisen sen önüþlük köye bi adam gibi öðretmen yollasan ya!”
çok þükür bin þükür “ya öretmen yerine mü(f)etdiþ yollasaydý köye” dee(ðil) mi gene de… verilmiþ sadakamýz varýmýþ adam ileþberin ettiðini dutduðunu yemeycek baksana ille ona özel bi “civtci” olacak dedik ya verilmiþ sadakamýz varýmýþ ö(ð)retmene gurban olasýn varsýn her yanýmýzý çýbartsýn, cicik et etsin boba! þükür emrine”
“-hepimizde bir endiþe acaba “müettiþ ne sorar” biz nereden bileceðiz soracaklarýný ömrü hayatýmýzda daha önce bi mü(f)etdiþ mi ðördük yenir mi, içilir mi ne boka yarar, gelmese olmaz mý..
adýmýn ibirem olduðu gibi eminin hiþ bi Alla(hý)n gulu mü(f)ettiþsiz uyumadý o zabah hiþ kimse geç galmadý köycek müettiþe hazýrýdýk kimse küçük çalý, az odun getirmedi kimse yakalýksýz, karalýksýz, mendilsiz gelmeyi kesilmemiþ týrnaklý sökük yýrtýk yuncak, çamýrlý pappaynan ödevini yapmadan gelmeyi çýkýntýlýk yapmayý göze alamadý göze batmayý þimþekleri üzerine çekmeyi göze alamazdý, alamadý.. hacý uðurlamaya gelmiþ gibi cenaze namazý gýlýyomuþ gibi melaikede gusur varýdý bizde yoðudu sanki
mü(f)etdiþ bobamdan daa mý eyi odun eder mü(f)etdiþin çocunu da mü(f)etdiþ mi okuduyodur mü(f)etdiþin bobasý da odun kesiyo mudur mü(f)etdiþ görenin boyu uzar mý mü(f)etdiþ görenle-görmeyen bir olur mu
nasibimiþ biz de ðördük çok þükür, bin þükür hakgatan iri-yarý bi insan azmaný yanýnda Necdet Tosun halt etmiþ emme sert bakýþlý gür-çatýk kaþlý bir adam, babacannýg ne arar iþallah bizden yana bakmaz “-titireyoz valla” …. “-diz baðlarýmýz çözüldü”
mü(f)etdiþ! gonuþunca gülesimize getti emme nasý gülcen sesi kýsýk, cýlýz, görseniz garý ðibi emme hinci vakýt o fakýt deði(l) Türkiyenin Baþþehri? Ýreys-i Cumhur? Baþbakan? Milli Eðitim Bakaný? Cumhuriyet Ne Zaman Kuruldu Atatürk Ne Zaman Doðdu? Nerede Doðdu? Atatürk’ün Annesinin Adý Atatürk’ün Babasýnýn Adý Türkiyenin Yüzölçümü Komþularýmýz En Büyük Ýlimiz En Kalabalýk Þehir En Büyük Göl En Uzun Irmak …. … … …
sorduklarýný bildiðim için olsa gerek adam benimle ilgilendi “-aferin delikanlý adýn ne senin bakýyim” “-kimin benim mi” adam baþýný salladý “………..” “-Ýbrahiiiim” iyi ki öretmiþ öretmenim (elhamdürüllah þükür) ne sorarsa sorsun bobam evelallah” çivtçiyi filen de hep biliyon “-soyadýn” “-kimin benim mi” “………..” gene baþýný salladý “-Çelik” .. “-peki kaç yaþýndasýn Ýbrahim” “-kim ben mi” “………..” gene, “hý hým” dedi “-dokuz” dedim “-okuyacaksýn deðil mi Ýbrahim” kararsýz kaldým, öretmen bunu belletmediy ki, ne demem ilazým hinci, “hý hý yani “evet” decen de.. ya yazarsa.. bobam da yollayamazsa, o zaman! bobamý dama dýkarlarsa bobam dedemden yeni ayrýlmýþ.. ortakçý olcaz dedeme halý file de dokuyoz anamýnan emme.. bobamý mükellefiyete sokmayan hinci” yutkundum!
usulca.. “-bobam bili” dedim “-afferin delikanlý, ama sen de bilmelisin, istemelisin” … “okuyunca ne olmayý istiyorsun bakýyim..” “iyi ki bobam öretmiþ valla “-hoca” dedim bazý bazý yolmaya gederkene bobam derdi.. “-cumaylarý.. hubbaya bi çýkacan “ey cömat-ý müslümin. ey ehvaný din” deye bi hubba edecen, içi titreycek herkesin.. uyutmaycan cömatý ülen bu hoca kimin o(ð)lu deycekler “Okar Týrtarlý Hacýmemetolunun o(ð)lu”
“-o zaman okuycan,” dedi müetdiþ “ilk önce, ortaokula, sonura Ýmam-Hatýba” “-Guran Gursuna ðetcen” dedim “-neden” dedi gülümsedi adam, eðildi baþýmý okþadý “-Köse Emminin Abdýlla orda okuyoru ben de onun gibi mazin olcan”
“-Abdullahýn sesi güzel mi bari” “-hu civarda onun gibi gýraatý gözel olan yoðumuþ herkeþler öyle deyoru” “-yok sen müezzinliði boþver, herkes müezzinlik yapabilir sen imam-hatýp mezunu olacaksýn, ilahiyatý bitirmeden de sakýn kürsüye çýkayým deme” .. “tamam mý Ýbrahim” “tamam” dedim, mezbur “bu mamir gýsmý hep böyle bireþ tühafdýr valla sanki okulun sabýsý gibi ireklam ediyo beni bobam okudacak parayý veren çalar düdü(ðü) imam hatýp da okursam parayý senmi verecen” .. “yarým dokdur candan yarým hoca dinden eder deðilmi çocuklar” bütün sýnýf canla-baþla baðýralak “evveeettt” dediler.. ……..
“-Peki baban ne iþ yapar Ýbrahim” hele þükür, iþde öretmenin öretdiði can alýcý nokdaya ðeldik nayet (onu bilmeycek ne var caným) “-kimin benim mi” “hý hýmm” dedi .. “en eyi bildiðim þey öretmenim öretti ya çok þükür, bin þükür..” ..!*”? de (hhh)! daha demin dilimin ucundaydý da (hhh)! hay anasý (hhhooouuuuuuuffffff)!.. neydi o meret o þeyi hatýrlayamadým” “………..”
öðretmene baktým gözler çelerik , kaþlar çatýk baþ saða-sola, sallanýyor dudaklar büzük yumruklar sýkýlmýþ.. hay o sorularý da bilmez olaydým bak hiþ biþi bilmeyenner ýpýra(ha)t oturup duru gan beynimden fýþgýrcak ter sýrtýmdan boþandý neydi yau
öretmen,…. dudaklarýný büzmüþ, kaþlarýný çatmýþ çevreden en ufak bi yardým aradým herkeþ idam mangasýnýn hedefiymiþcesine periþaaann (neydi o nalet olasý) umut yok.. yok neydi o anasýný… *”! kimsede bi gaynaþma bilgiþlik taslama “bak Ýbrem bile bilemedi ben biliyorun” horazlanmasý yok hay ben de bilmeden gedeydim
aklýma “ileþberden” baþka bir þey gelmeyo varýsa da yoðusa da “ileþber” yok gardaþým baþga biþi yoook adam bekleyo “-yavrum baban yok mu” “-kimin benim mi” “-…… hý hý” “-vaaar” … “-peki baban bir iþ yapmýyor mu” .. “-ba b b aaam ……..” yapmaz olur mu þimdi kahvededir de “-kahvede” desem kahveci sanacak ya da gumar oynayyo demiþ olcan … “daðdan odun keser” desem, Ormaný mý kesiyor diyecek .. nadas eder deseeem “nadas nedir” diyecek iþin gücün yoksa anlat gari sabaný, övendireyi öküzlerin ne yediðini, küspeyi burçak, fink gýrmasýný, geçen senenin anýzýný, sulak daban tarlalarýn nadas yerine fink, kelek ekildiðini bizim öyle tarlamýz olmadýðýný taha doðrusu hiþ tarlamýz olmadýðýný, “bobalý o(ð)lanýn malý maþatýnýn olmaca(ðý)ný” dedemin tarlalarýna ortakçý olduðumuzu ooof off
öküz güder desem “çoban desene” diyecek köyde her zaman her iþ yapýlýyor da ileþber demek yasak odunculuk deðil, nadascýlýk deðil, çobancýlýk deðil neyidi bu! anasýný … avradýný ezzatýný ……….
çattýk belaya yau, meetdiþde ki de soru mu hinci köyde sanki memurluk mu var öyle ya babam müdür, dokdur, polis-çavýþ filan olsa köyde ne iþimiz var hoca deðil, muhtar deðil, bekçi deðil çoban deðil, .. galayçý, berber, saltýkçý, semerçi, nalba(n)t deðil onnar þeerden geliyoru zati bizim de þeerli halýmýz yok öðretmen çocuðuna benzer durum asla “ortakçýlýk” desem olmaz dedemden yeni ayrýldýk yanisi þu ki; daha ortakçýlýk baþlamadý “zati öküzleri vermezse bu iþ yatar” deyo bobam, halalarýmýn “gönnü olmaz” deyoru anam.. hay bu ileþberliðin.. deðil de ötekinin..
adam da beni bir göz hapsine almýþ ki soluk alamýyorum, þakaklarýmdan aþþa(ðý) ter boþandý sovuk sovuuk.. ooofff ne olursa olsun anasýný satayýn babamýn yýl boyunca olmasa da yaz boyunca, her fýrsatta pirinden baþlayýp, yeline ya(ð)mýr dovasýndan baþlayýp seline kadar sövdüðü “ileþberlik”ten baþka aklýma bir þey gelmeyo bunu arkadaþlarým da benden beklemeyo
amma naçar en sonunda ne olusa olsun anasýna satayýn öyle de böyle de sýra dayaðýndan geþcez nasýl olsa sayemde arkadaþlar da.. emme mahanasý ben olmuþ olcan iþde.. yüzüm kýpkýrmýzý hay yer yarýlaydý da içine gireyddim meyuuus ve usulca “-ileþber”dedim sýrtým üþüdü, gýþýn daðda hatýla düþmüþün gibi ala-ýslak titredim. hinci bile içim titiredi valla.. “-ileþber”dedim ya… betim benzim atdýý sesim soluðum getdiii aðþamüstü ilamba pacasý gýrmýþlayýn yedi gat yerin dibine girmiþ vaziyette bütün sýnýf perli periþan, öldük öldük getdiiik sýra dayaný peþin yediðimiz uçu bizi bu sefte kesin bizi daha böyük bi felaket bekleyoru gari
amma ne.. ö(ð)retmen ebi-cetti yasakladýðýna göre me(üf)etdiþ kesin bundan nefret ediyo olmalý ya bi ileþber tarafýndan baþýna bi iþ getirildi, kimbili ya da güce filen mi görüldü ki yazýk.. yaa!! kimbili neye tisgindi gariban..
elhasýlý kelam, biz fücceten .oku yedik.. isder misin hinci üsdelik öretmen de dahil; meetdiþ tarafýndan zýpýdýlalým nayeti belli.. hepiciðimiz sýra dayanýn fevkinde bi cezayý hak etdik, hakgatan yaaa… mü(f)etdiþ döðmeye benden baþlarsa “ileþber” dedik ya gari Allah beterinden saklasýn, bak gör gari Alla(hý)m Yarabbim bak gör gari ne olacaksa olsun bitsin alacaðýmýz cezadan daha acýsý bu iþte beklemek…
o.. birkaç saniye de olsa beklemek.. hani.. zobadaki çýtýrdayan çalýnýn bile sesi duyuluyo gari.. adam sakin, neþeli, yumuþacýýkk “-ne güzel” dedi … “-rençber eker deðirmen un eder fýrýn ekmek annelerimiz yemek” sýnýf gülüþtü ama temkinli avýna yaklaþan kedi ðibi dýkgatlý çok dýkgatlý
“-köylüler buðday yetiþtirmese deðirmenler neyi un edecek fýrýnlar ekmeði neden yapacaklar biz ne yiyeceðiz deðil mi çocuklar” içimizde ne deðirmeni gören var ne fýrýn ekmeðini bilen bak adam da tandýrý bilmiyor..
sonra..aklýma geldi “çivtci” emme neye yarar önce içimden müetdiþe söðüyodum bu gadar möhüm mü, haralda bi iþ yapýyo bobalarýmýz sanki varýp da bi ucundan dutuvucan mý, döyüs!! ne yaparsa yapar sana ne!
sonura öretmene söðmeye baþladým tabii içimden sanki metdiþ ayrý bi dünyadan geldi ne yani adam ileþberi bilip duru ileþberin ne yapdýðýný da
(neye bizi sýkýþdýrýyon çivtci olsa n’olcak þeeyyy; ileþber olsa ne bobanýz yaptýðý iþden memnin mi garnýnýz doyuyo mu bobalarýmýz çocuklarýnýn ileþber olmasýný isder mi sen öretmenniði buraðýp bobam gibi çivte geder misin ….. sen asýl ona bak (gavat)
DÝPNOT yapma ilkokul dönemimde köye hiç Öðretmen Okulu’ndan mezun öðretmen gelmemiþ (sonradan öðrediðim kadarý ile) ülöküs / löküs : lüks lamba, daha parlak ýþýk veren aydýnlarma cihazý imtam : imtan, imtihan, sýnav hakgat / hakget / hakgatan / hakkaten : hakikaten, gerçekten babacan : çocuklar için sevimli sempatik, büyükler için hoþgörülü, toleranslý mazin : müezzin, ezan okuyan çelerme: gözlerin sonuna kadar açýlmýþ, donuk ve sert bakýþ. koyunun murdar ölmesi, gözleri açýk ve donuk olarak fücceten / hücceten : aniden, birdenbire (ölmek için), burada topyekün (ölmek) anlamýnda kullanýlmaktadýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.