Ne yaşıyorum ne ölüyorum!

Mezarlýk gibi gönlüm ne yana baksam gözyaþý
Ne yana baksam hüzün

Yüreðimde taþýmasý aðýr sabretmesi zor kayýplarým var
Dünyanýn herhangi bir þehrinde kayýp ama her yerinde var gibiyim
Keþkeler canýmý ne kadar acýtýyorsa þimdilerde iyi ki olmuþlar

Yarýnda hep var ama dünde zaten ziyan duygularým
Sönmeyen bir yangýn gibi,

Bazen bilmece gibi hayallerim
Her yerinde bir soru her yerinde bir anlam
Sonu gelmez iþkenceler gibi

Gözlerimin bütün caddeleri sanki yaðmur sokaðýnda
Tutuklu gibi acýlara mahkum gibi yalnýzlara

Kalmak istedikçe kendim de
Huzur bir var bir yok gibi
Yüreðim coþtukça hislerim koþmaktan usandý

Hangi sabahýn kaçýncý akþamýnda sarhoþ gönlüm
Yorgun duraklarda oyalanýp duruyor iþte ömrüm

Ruhumun virane evlerinde karmaþýk sözlerim
Ne gülüyor ne aðlýyor,
Avunup duruyorum iþte matemin de

Kapkaranlýk odamýn bembeyaz duvarlarýna
Hem yazýyorum hem okuyorum

Aslýnda koskoca bir denize küçük bir sandalla açýlýyorum
Yaþamýn kýyýsýndayým sanki
Ne yaþýyorum ne ölüyorum!

Sosyal Medyada Paylaşın: