Kýrýlýp, incinmiþliðime aldýrmadan
En çok yüreðimi örgütledim
Acýsý olana, gözlerime aðlamayý öðrettiðim gibi
Dilim lâldý, söylenmemiþ onca sözüm vardý
Henüz yolum þiire düþmemiþti
Bilmiyordum kalemle aþkýmý
Ve;
Hep üþürdüm!
Gün, geceye sarýlýnca, titrerdi içim
Kimsesizliðim kapardý üstümü...
Ne çok incinmiþliði vardý kalbimin
Eþiðinde can kýrýklarý birikmiþti
Toplamaya mecalsizdim
Ya ölmek!
Ona gücüm hiç yetmedi!
Korkaklýk deðildi benimkisi
Vardý elbet nedenlerim...
Sonra silkelendim
Diklendim hayata
Bir gülüþle aramda büyük bir kuvvet, hatta çekim vardý
Zaman dedim zaman
Gözlerime iliþtirdim gülüþümü
O gün bu gündür, gözlerim masumca güler
Bu sefer bitip, tüketmek bilmedi zaman
Dilimin uçunda büyüttü hasreti
Ya yuttuðum sesim
Sahi!
Sende mi kaldý, tütün kokan nefesim?
Kendime öyle uzaðým ki...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.