-ne o aynadaki yansýmana mý küstün Ahmir?
içimden için geçiyor yine
iþte bu yüzden
köpük köpük kudurdu deniz!
beyin evimde yangýn çýkýyor bazen
geçmiþi toparlayamýyorum
dumandan ve küllerden!
oysa sadece
a’sýrlýk duvarlarýmý yýkmýþtým sana
y’oktu b’aþka gün’ahým!
göz’lerim kör oldu Ahmir!
izlerken karanlýðý
gölgeme bastým yeniden
bir düþ kuyusuna hýzla düþerken…
kavimleri kutsayan gizli bir güç gibi
bir ýþýk huzmesiydin
geçtin önce içimden
ve sonra
akýttýn d’ilinden d’ilime efsanevi zehrini
lanetlendim!
yaþýyorum bak Ahmir!
söyle bana!
beni henüz çýkmamýþ bir kitabýn
kaçýncý sayfasýnda unuttun
ve kaçýncý sayfasýnda kuruttun
nostaljik bir gül gibi Ahmir?
sanýr mýsýn ki
gül kuruyunca düþer kokusu teninden
sanýr mýsýn ki
burnundaki o koku bir füsundur
ve daðýlýr rüzgârýn nefesiyle gecenden?
yok Ahmir!
zaman eðri, kalbin doðrudur her daim
kalbin zamana yenik görünse de
zaman utanacak z’amansýzlýðýndan vakti gelince…
göz’lerim kör oldu!
bana gönül g’özünden
bir kuþ uçur bu yüzden
aðzýnda muþtular olsun
dökülsün dil-i geçmiþ bir zamanýn dilinden
gün görmemiþ günüme
duyuyor musun Ahmir!
duyuyor musun?
12:00/07.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.