bahþedilmiþ zaman sýnýrýnda duran yalnýz insanýz bedene hapis düþünce yumaðý anlýk menfaatlerin düþ kurbaný...
unuturuz ana rahmine düþtüðümüz an hýzla yaklaþan soðuk nefesli ölümü
ve göstermelik kainatýn tek hakimi yoruma açýk dört kitabýn üzerine edilen yeminle kulaklarýmýz safsata, gönüllerimiz korku dolu sýðýnýrýz uykuya mantýða sýðamayan yanýk bedenlerimizle
...
duraðan zamanýn þimdiki þartlarýyla arka sokakta içimize kapalý gözümüzü soyan bir rüzgardýr menekþe renginde baþýmýz dönerken yýldýzlara sað/ýrýz
ve üþür avuçlarýmýz bir /kaç kadýnýn yetiþtirdiði nefret tohumuna iki adým kanlý kumaþ parçasýyla karanlýk duvar diplerinde dilenmekten
oysa, doða devir daiminde ; bize raðmen cihana gelincik yaðar rüzgar mutlu güneþ cüretkâr dolunay huzurlu martýlar sevdalý toprak aç!
bizse unuturuz küflü kimliðimizi, kanýmýzý ; kim bilir hangi enlemde yaþayan düþünce atamýzý
ve utanmadan üç maymunu oynarýz perdeye sarýlý bedenimiz nefessiz uyuruz ölüden medet umarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.