Rüzgarda savrulsun saçlarýn ahenkle
Doðaya meydan okurcasýna
Kýskansýn gül güzelliðini gülümseyerek
Bülbül dile gelsin ahý figan ederek
Ellerimiz birleþsin ayrýlmayalým diyerek .
Dilsiz bir aþk yorgunu yüreðim
Ýçimde anlayamadýðým bir hüzün var
Gözlerimde yaþ boðazýmda hýçkýrýk
Diller suskun sukut eder sadece
Gözlerde ümitsiz bir bekleyiþ var .
Aðlamayý yasak ettim gözlerime
Bu vedasýz ayrýlýklara alýþýk deðilim
Hele hoþça kal demeyi
Sevmedim sevemedim bir türlü
Geride bunca yaþanmýþlýk varken
Gözardý edebilecek misin herþeyi .
Gittiðin gün biliyorum
Kapanacak yüzüme sevda kapýlarý birbir
Kirpiðimde asýlý kalacak sadece yüzün
Gözyaþlarým süzülürken yanaklarýma
Belki de duyacaðým son sözün
Ýki kelime hoþça kal olacak .
acým daha çok taze
gelme üzerime ne olursun
bakma böyle umursamaz tavýrlarýma
neler yaþadýðý mý bir ben bilirim
bir de Allah biliyor .
Ruhumda koca bir dað var aslýnda
Gözyaþlarýmla her gün eriyecek
Ýçimdeki yerin hep boþ kalacak
Olmayacak kimse orada
Sana olan yangýnlarým
Her yeni günde daha da harlanacak .
Hani ellerimi tutup gözlerime bakarak
Bizi ancak ölüm ayýrýr diyordun
Kavlimiz öyle deðil miydi
Ayrýlýk diyorlar adýna gülüp geçerek
Ben ise son eylül diyorum yar ...
Refik
04 . 07 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.