Ýzini geride býrakan telaþlý bir gün kesiðiydi kaçýþlarýn Efsunlu gönlümüzün zindanlarýnda aþk hep mahpustu En büyük sevdalarýn kapýsýndan dönmüþtü yüreðimiz Korkularýmýzýn korkunç uçurumlarýnda yapayalnýzdýk Derinliðini bilmediðimiz düþtü oysa avuçlarýmýzdaki Delirmiþ düþüncelerimizin sabýr hatlarýný geçemedik
Ay ile yýldýz aykýrý bir tutkuyla geceleri beklerdi hep Zinciri buz tutardý biz ruhlarýmýzýn kilitlerini açtýkça Üþürdü ellerimiz tutkulu sarýlýþlarla yuvarlandýkça Tedirgin bir kuþ olurdu vakit kýyardýk sevinçlerimize Kýrýlgan yüreðimin ufuk çizgilerine gülüþün düþerdi Yüzünün ezber kývrýmlarýnda usuma seni çizerdim