Bilsem ki, yýl Ö.Ö. 1’dir;
yani, Ö.S.’ya bir yýl vardýr
ve tam da o yýl
dönüþ yýlýndýr,
sabýk ömrümün en mutlu yýlý bu olur...
Hele bir de aylardan Eylül’se
ve en Latif Rüzgarlar okþuyorsa saçlarýný,
doðanýn en Sonbahar’ýný saçlarýnda okþuyorsam,
yapraklar hýþýrdýyorsa sol majör bir armoni gibi,
Okyanusun renginde seyrediyorsam gözlerini,
çiçek dallarýndan topluyorsam gonca sükûnetleri,
ömrün en cömerti sende süreðenleþiyorsa,
seninle yaþarým bütün mutluluklarý;
sabýk ömrümün en mutlu yýlý bu olur...
Fýsýldasan kulaðýma benim için,
Hava kadar, su kadar zarurîsin desen
hayatýmda, hayatýmda!
Ýnan bana sevgilim, desem ben de,
sen de öyle, sende öyle!...
Gönlümde ongunluk, ruhumda memnunluk
ve dünyamýn en berrak günü;
sabýk ömrümün en mutlu yýlý bu olur...
Ben sende tutukluyum sevgilim,
Sen bende hükümran...
Ýzin ver söyleyeyim son dileðimi,
Güneþ doðmadý henüz.
Son bir kez dokunman için,
son bir düþ görebilirim hala...
Son bir sabahýmýz daha var.
Hala uyanamamýþsam düþten,
yaprak hýþýrtýlarýnýn sol majör armonisiyle,
Ö.S.’ki yýllardayýzdýr artýk...
Sakýn aðlama sevgilim, sakýn,
sorgu meleklerimi de aðlatýrsýn durduk yerde...
Senin,
onlardan çok daha güzel olduðunu anlatacaðým,
onlara
ve bunun için yemin edeceðim.