BIRAKACAĞIM BİR ŞEY OLSAYDI

Hiç görmediðim bir þehirde
Kaybettim sözlerimi
Ve býraktým ruhumu
Þahikasýnda bir daðýn.
Ben asude olmuþ bir gönülle
Çýktým umutlarý ekilmiþ yolculuða.
Bir hýrsýzýn huzurluðuyla
Her þeyi kendine çaðýran zaman
Beni de çaðýrýyor hiç yorulmadan

Gerçi güneþ tutuþup yanar,
Ay, utanýr karanlýðýndan.
Keþke
Býrakacaðým bir þeyler olsaydý.

Dolaþtýðým umut ekilmiþ yollarda
Fakat ne mümkün…
Sözlerim kayýp,
Gözlerim aramakta onu.
Dudaklarým titrek.
Ses dönüþemez ahenge.
Taþýdýðým tek þey açlýk ve susuzluk.
Býraktýðým kendimi sonsuzluk.

Hiç görmediðim bir þehirde
Kaybettim sözlerimi.
Nice zaman girdi rüyalarýma.
Aldý bir bir topladýðým mahsulleri,
Zaten bana ait deðillerdi.
Gülleri koklamak için burun gerekti.
Bu yolculuk, söyle senin neyine gerekti.
Taþýdýðým tek þey açlýk ve susuzluk,
Sonu da baþý da unutulmuþluk…
Keþke
Býrakacaðým bir þeyler olsaydý.
M. Ö. 2007
kahramanmaraþ

Sosyal Medyada Paylaşın: