Yeþil gözlerinden süzüldü gönlüme bir bakýþ Nedendir bilmem, nereye kendimden hep kaçýþ Yoruldum, sonu gelmez âþklarýn kölesi olmaktan Yaz yaðmuru gibi damla damla yaðýp durulmaktan
Çok mevsimler geçti yeþil gözlerinin üstünden Sen beni görüp köþede dudaðýný bükerken Yeþil gözlerinden akýp gelen yalancý bir damlada Vuruldum ben gözlerinden düþerken.
Yaðmurum olsan, ýslatsan gecenin karanlýðýnda Çok þey deðil istediðim aslýnda, Hiç sönmeyecek yeþil gözlerin gibi Bitmesin içimdeki aþkýn ayak sesleri.
Yalvartma beni, nisan yaðmurlarýnýn bereketi Dolsun, yüreðime. Bir kýsa gülüþ yeter ömrüme. Ömür dediðin ne ki Yeþil gözlerinin, kirpiklerinle buluþmasý gibi
M.Ö./2008 kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
çigdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.