CENNET YOLCUSU
Azrail yataðýnda nefesten can alýrken,
Göze perde çekilir son ýþýðýn kalýrken,
Ruhun bedenden kopar el ayaðýn salýrken,
Ýmanýný korumak son görevi sayýlmýþ.
Þeytan yaklaþamamýþ bir adým bile yana,
Kudreti ile iman gösterilmiþtir ona,
Okundukça kur’aný huzur dolmuþ ruhuna
Nefsine direndiði sevaplarla sarýlmýþ
Þahadet kelimesi o diline yakýþýr,
Zemzem dolu þerbeti boðazýna akýþýr,
Hazýrlýðý tamamdýr gitmek için bakýþýr,
Azraile tatlý can isteyerek sunulmuþ.
Hep nasihat verirdi saf ve temiz özüyle,
Kefenine sarýlmýþ gülümseyen yüzüyle,
Dualarý okunmuþ baþta Allah sözüyle,
Tabutuna girince sanki içi saraymýþ.
Koymuþlar musallaya amber kokusu ile,
Sorulmuþ dostlarýna hak helâlmidir diye,
Ýyi huylu meftaya dualarý hediye,
Tüy gibi hafifleyip kabrine uðurlanmýþ.
Cennetin kapýlarý sorgusunda açýlmýþ,
Etrafa misler gibi hoþ kokular saçýlmýþ,
Mükafatý verilip en güzeli seçilmiþ,
Dünyaya aldanmayýp, mertebeye ulaþmýþ.
NESRÝN ÖNEM DEMÝR
30 06 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.