Gibi ....
Ýftara kadar farklýyýz...
Gecede uyumak,
Güneþte terlemek gibi.
Denize bakmak,
Mavide aldanmak gibi.
Ve ölümde eþitlenmek gibi..
Baþa dönersek yine iftihar anýna kadar farklýyýz...
Kimisi kimliksizliðiyle övünürken,
Kimisi hiçlik tevazuunda silik.
Þimdilik...
Söz menfaatini güç bilende...
Zannetmenin gerçekliði gibi hepsi...
Kiminin meçhul diye kendini seçmesi,
Kiminin gün gibi aþikâr yakîne kadar.
Günlerden mahþer,
Yer dönülmez nihayet.
Ýçerilerin ayan olduðu,
Uydurukçalarýn zelil sonu.
Þahit artýk sana raðmen her þey.
Niyetlerin zirve yaptýðý,
Ýhanetlerin sus pus olduðu yer.
Az sonraya kadar eþit her bir þey.
Güneþ battýktan, mühlet doluncaya dek..
Kiminin kalbi gülümserken,
Kiminin nefsinin bertaraf olduðu yer.
Vicdanýn ete kemiðe büründüðü,
Aleyhinde - lehinde konuþtuðu yer...
Hâkim þahit,
Þahit Adil.
Makam aklýnýn hakkýný verebilenlere,
Rýza için iyi kalabilenlere...
Makam cehennem!
Hakk’ý hor ve yok görenlere...
Ýnandýðý gibi dirileceklere,
Ýstediði gerçekleþecek niyetlere...
Zehra Asuman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.