Fa Tanta
Fa Tanta
Ben ki uyanýklýk sezdim
Dað kopartýlýþý gibi bir kadýndan
Kýzdým varsa gökten
Yoksa topraktan nemlendi bakýþým
Ýnsanlar çiçektiler, sonrasý
Sorma, bir eve sýðmaz oldu
Kandan ipler dizdim
As sonsuza uzayan çamaþýrlarýný
Yakýn zaman diye inandýlar
Güneþin yankýyla suya batýþýný
-Ki kafestir insana dünya.
Velleyli izâ yaðþa.
Zannetmekten rüya oldum sanrýna
Bir dirilik ezberledim gözlerinde
Yeniden ölmek için, yeniden
Yaþadým diyebilmek için
Kimsenin mezarý kalmadý yatýya
Uçuþtu perdeleri korkuya açýlan pencerelerde
Ben ki: Baykuþ, Sarý bir intihar notuyum gecede
Sarhoþluktan düþtüm avlusuna kahrýn
Kýzýlcýk tanýsýyla tuttular nöbetimi
Elleri yalnýz aþka çalýþan
Alýþmaktan baþka bir yanlýþa
Denenmemiþ sözcüklerle bir baþýma
Çalýndý gölgemdeki yansýma.
Ben ki kumral bilirdim
Acýdan kalkan þafaðý
Otlarý izledi gür týnýsýyla
Renklerin özrü saydam lâmba
Yücesin: erit gözlerimi
Yeniden doðuramaz kimse
Kalbi yolluk, taþkýn bir sevgiyi.
Payanda / Süje Dergisi’nde yayýnlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.