Örümcek

zaman
bir kürekle çalýþýr gibi
unuttuðum onca þey ...

terk etti beni duygular sanki bir boþluðun içersindeyim...

Hangi tarafa gitti
o taktýðým görüntüdeki
siyah tutan gözlerin ...

kim demiþ balýklar uçamaz diye

bir dünyada çizilmiþim
kaðýtlarýn arasýnda birisi
nasýl baktýðýma baktý ayna
kendini izlemektenmidir...

bir þarkýyý yönetir gibi dudaklarýmda
acele eden martý sürüsü
yeþile boyanýr beklemekten
denizi açtýðýmda kýrmýzý dolar
boþalýr bardaklar

onu içmekten tükenirim
onu sevmekten daðlar acý duyar
kalbimdeki taþlarýn daðý
mavinin sezdirdiði bir gökyüzü gibi...

Bir gölgesin
umut etmekten doðan
bir bahçe gibi büyüttüðüm
yeþil bir sýzý gibi ,
kalbimde açan .

kucaklamak sevdiðini göstermek için...
yanaðýna kondurduðunuz bir öpücük...

seni seviyorum diyebilmek...

korktuðu zaman size sýðýna bilmesi
kaydýðý zaman sizi yanýnda bulabilmesi...

Hepimiz bir parça
eksik doðmuþuz göstermekten
bir parça gizli kalmýþýz
o pencerelerin içindekinden
hepimiz
kendi yollarýmýzda ihmal etmiþiz diðerini...

çukur yerlerinde geçmiþin titreyiþi
toz suretinde yapýþmýþ anýlar duvara...


bir kuþun uçuveriþi gibi kolay örümceðin aþýk oluveriþi...





Sosyal Medyada Paylaşın: