Ağlamaların İzlerinden .... Sevdiğini Öldürmek ...

Sana bir müzik vermeliyim
seni satýrlara vermeliyim ...

beni sallar yýldýzlarýn yukarýsýnda
kendime geldiðimde sayarým
kaçýncý gününde olduðumu ...

geceyarýsý tuhaflýðýnda

boþ bir alaný doldururum belirgin anýlarla
içime iþlemiþ küf griyle konuþur
eski bir resime kaçarým sýðýnak gibi...

seni acýtacaðým
yumruðunda sýkar gibi cam parçalarýný
kýrmýzýyla konuþur gibi
seni hapsedeceðim gecenin sýkýþýk perdelerine...

birlikte karanlýk olacaðýz
binlerce ýþýðýn tersine
bir dalda sallanacaðýz
bildiðim tüm boþluklara ...

þakaklarýnda beyazlaþacaðým
ikimizi ayný göstereceðim suçlarýmýn karþýsýnda
en çok saçlarýma saplayacaðým seni...


seni açacaðým
kendi kilitlerimden
göðsüm bembeyaz olacak
bir kuþ uçacak,
göðün içerisine...


dalýyorum
kendi kendime
hayalleri seriyorum yýldýzlara
yýldýzlar sönük...

sev
ölmeden önce olsun
baðlasýn kuþaðýný belime
türlü türlü renklere bürünsün

içimdeki pencereler olsun
dar bir yüksük olsun
seni bana baðlayan
bir duvaðýn ardýndaki sisli bakýþ olsun ...

sizi seviyorum
bir sokak gürültüsüyle
çalýyorum sizi
gecenin tellerinde
sizi seviyorum ...

belki sokaðýn delisi
belki benimde gözlerime batýrýlmýþlar var
incecik bir delikten geçen þizofren hali...

Bir mevsimim ben
kýrýk pencerelerden
soðuðu alan ...

Hiç zor deðil
bir insaný yaralamak
bir kuþla dalga geçmek
sonsuzluðun içinden dirilip
kirli giysiler biriktirmek
hiç zor deðil...




Sosyal Medyada Paylaşın: