ZAVALLI KULUNA

Kader örmüþ aðýný çýkýlmýyor içinden,
Kör düðümle baðlanmýþ boðazýna sicimden,
Akýl kurcalar olmuþ ufak tefek biçimden,
Sadece çekmek vardýr , bu zavallý kuluna.



Karanlýk perde çekmiþ örümcek aðlý göze,
Dilindeki mühürle gerek kalmamýþ söze,
Namusunu korurken kara çalýnmýþ yüze,
Sadece çekmek ardýr, bu zavallý kuluna.



Ciðerini söküp de eline vermiþ sanki,
Hayattan soðuduðu, candan bezdiði an ki!
Dermansýz derdi ile savaþ sa kendi harbi,
Sadece çekmek kârdýr, bu zavallý kuluna.



Soluksuz kalsa nefes, dili damaðý kurur,
Kime güvendi ise gelip sýrtýndan vurur,
Yýkýlmaz yine beden dimdik ayakta durur,
Sadece çekmek dardýr , bu zavallý kuluna.



Kaderse önündeki razýdýr ne getirse,
Zerre göz yaþý akmaz þu ömrünü bitirse,
Yavaþ yavaþ tükenip gençliðini yitirse,
Sadece çekmek hardýr, bu zavallý kuluna



Nesrin Önem Demir
28 06 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: