Asalet Ölümden Meşakkatli
Elimdeki taþlarý nereye attýðýma bakma,
neden attýðýmý göremiyorsan.
Dilsizim ben.
Köre, saðýrýn ettiklerini anlatamam.
Unuttuðun onca hayat varken,
bana unutulmuþu oynama.
Körüm ben.
Göremem, dilsizin anlattýklarýný saðýra.
Beynindeki kurþunu sen çizmedin belki,
ama onu yaðlamak senin fikrindi.
Lütfen,
üç maymunu oynama!
Kalbine saplý býçaðýn kabzasýnda ellerin.
Bastýran da sensin, baðýran da...
Yeter artýk, sus...
Duymak istemiyorum göremediklerini.
Ýntihar dediðin, kendini insanlýktan çýkarmak deðil!
Atlar kadar tanýrsan dünyayý,
asalet ölümden daha meþakkatli.
Durma, hadi!
Yine kalelerden zýrhlar giyin.
Sonra okçularý diz beyninin göbeðine.
Adý yaðmur olan birini vur acýmadan,
göm topraða.
Leyli aþk ile doðan kim varsa,
koklasýn acýyý.
Öðret onlara,
geceyi sabahla koynuna alamayacaklarýný.
Atlar nefessiz kalýnca kendi boynunu ýsýrýr ya,
senin gücün buna yetemez!
Ölüm bile asalet ister.
Diþlerin dibine kadar mum.
Gülþen Mavi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.