Toz kondurmuyorum daðýttýklarýna. Herkes bir yandan kesiyor biletimi. Ve bilmiyorlar, her otobüs camýnda yaslý býraktýðýný beni... Tüm garlar sürüklüyor yasýmý bir kentten diðerine. Yine cebinde unuttum biletimi. Vakit geldi mi, saat kaç?
Biraz aðrý kesici, fazlasýyla morfin. Sýcak sirkeyle çalkalanýyor ateþim. Adým kaç harfli, hala yaþýyor muyum ve saat kaç?
Sendeliyorum biraz, ama düþmek yok! Söz verdik yerçekimine. Akþamdan unuttum sende kendimi, zýplama þimdi tepemde sabah sabah. Adýný sayýklarken , Yine geç kalmadým deðil mi? Sahi saat kaç?
Bir sað, bir sol, eklentiler bozuk ara. Hayatýmýn film þeridi kopmuþ gözümde, sen de üstüne bozuk çalma... Kül kedisi masallarda olur, fareler, balkabaklarýyla dolu ayaðýmdaki tahta! Þimdiden bozuldu deðil mi aþkýn büyüsü? Onki mi oldu yine son perdede? Durmadý mý zaman? Saat kaç?
Gülþen Mavi
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN MAVİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.