SÖZ VERDİM KENDİME...

Doruklarýnda yüreðin lapa lapa yaðan
Karýn üþüttüðü, buz kesen…
Hele ki bakýþlarýn
Çok uzaksýn belki çok yakýn
Ama uzanýp bir kez bile dokunamadýðým.
Kýt kanaat bir mutluluk benimki
Sarf ettiðin üç beþ hece.

Ýçimde sakladýðým bir bilmecesin altý üstü,
Diyemem bunu bil saklýsýn en derinde.
Kopup geldim uzaklardan
Söz verdim kendime,
Sevemem yeniden.
Koruk düþlerinde umutlarýmýn
Karanlýðýnda þu izbelerin
Var olmadýðým bir dünyanýn son ahalisi
Saklý ne çok hatýrat
Ne çok yalan ne çok kýrýk arda kalan
Bir araya getiremedim bir kez bile.

Tümlerken heceler ismimi
Kayýp gider yýldýzlar
Saklanan bir sürü i mge
Yansýyan içimden delice.
Deli bir yürek
Titrek ellerim ve nefesimde saklý
Tüm gizem.
Hükmü geçer kaderin her bir karede
Varlýðým hibeli hepten
Nükseden her þey fazlasýyla müphem.

Birlik, dirlik ve tekil o bitimsiz varlýðým
Yarýndan öte gömülü ne varsa
Yaþadýðým derinden.
Asaleti yüreðin
Alabildiðinde duraðan iþte vardýðýn hüküm.

Kayýtsýz þartsýz sevmek olsa keþke tek çare
Çaresizliðin izdüþümü belli ki
Irak olsan da gözden
Atamadýðým bir yüksün
Taþýdýðým gönülde.

Sosyal Medyada Paylaşın: