KANUN'UN İSMAİL AMCASI...
KANUN
KANUN'UN İSMAİL AMCASI...
Þubatýn yirmisiydi;
Þair dostlarýmýn toplandýðý bir mekanda;
Salim Kanat, Durdu Þahin, Halil Gülþen ve ben...
Kararlaþtýrmýþtýk önceden.
Þiir terennümleri, sohbetler yapmak için,
Bir araya gelmiþtik,
Karlý ve ýlýk bir günde...
Çaylarýmýzý içerken..
Kelam döndü, dolaþtý;
Bizim memlekete, Erdemli’ye dayandý..
Aramýzda bulunan bir aðabeyimiz;
"Yýllarca Erdemli’de yaþadý, bir eniþtem vardý.."
"Þu anda Alaca’da, çaðýrayým, tanýþýn..."
dedikten sonra;
Açtý telefonu; üç-beþ dakika içinde;
Orta boylu, yetmiþ yaþlarýnda;
Babacan bir amcamýz girdi içeri...
Þubatýn yirmisiydi;
Tanýþtýk, çok geçmeden muhabbete baþladýk;
Erdemli’nin, kýrk yýl önceki halini,
Öyle bir anlattý ki Ýsmail amca,
Çocukluðumun geçtiði mahallemi,
Sedir aðaçlarýyla kaplý yaylalarý,
Kekik kokusunu, Avgadý’yý, Güzeloluk’u;
Öyle bir canlandýrdý ki hayalimde;
Özlemim arttý memleketime..
Uzun uzun anlattý, anlattýkça yaþadý...
Çok ilginç geldi bana;
Dedemi de tanýyordu!
Þubatýn yirmisiydi;
Ýsmail Amca; öyle etkiledi ki beni;
Babam gelince memleketten,
tanýþtýracaktým; söz vermiþtim üstelik.
Belki maziye dalýp;
Kaybolacaklardý Altmýþlarýmn Erdemli’sinde..
Heyecanla bekliyordum babamýn gelmesini...
Þubatýn yirmisiydi;
Tam gelecekti ki babam;
Yollar kapanmýþ kardan, Kayseri’den geri dönmüþ..
oysa ne kadar da özlemiþtim babamý,
Ve de memleketimi...
Þubatýn yirmisiydi,
Erdemli’yi özlüyordum!
...............
Ve Martýn ikisi;
Sela veriliyor camilerden;
Pek de kulak asmýyorum;
Gerçi kimi tanýyorum ki bu þehirde!
Selanýn sonunda,
"Ýsmail Karslý vefat etmiþtir"
nidasýný duyuyorum;
Ýnanamýyorum, zira; ölümü yakýþtýramýyorum ona;
Hem, daha nereye Ýsmail Amca?
Babamla tanýþtýracaðým daha!
........
Düþündükçe;
Özlemim artýyor memleketime ve sana;
Allah rahmet eylesin; Ýsmail Amca?
Sözümü tutacaðým korkma,
Geldiðinde babam,
Götüreceðim mezarýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.