Bir ölüyü kýskandýracak uykularým vardý benim
hesapsýz ve sorgusuz
dut yapraðýndan týrtýllar gelirdi düþlerime
bir kozadan çýkar gibi özgür uyanýrdým
Bir çocuðu kýskandýracak gülüþlerim vardý benim
elma þekeri kokardý aðzým
ve eminim görseydi bir kartal
kanatlarýmdaki ahengi kýskanýrdý
Bir zamanlar diye baþlamazdým hiç bir söze
noktalarýma çengel takmazdým
ve lakin dediðimi duymazdý hiç kimse
bilirdim lakin diye baþlayan cümleler
sadece þiirlerde delikanlýdýr
bahaneler ise muhayyer kürdi bir þarkýdýr
Bir kere aklýnýn taþlarý oynamasýn insanýn
bir kere kendinden sonra ki durakta bitmesin yolculuðu
iþte o zaman anlýyor
herkesin ebem kuþaðý
kendi topraðýnýn renginde açýyor
Artýk çok þey beklemiyorum kendimden
zaten ilk defa kendimle hem fikir deðilim
Oysa düþünebilseydim
belki hatýrlardým ne ara menzilden çýktýðýmý
ve bilirdim
günün üstünde ona hükmeden bir de gecesi vardý
Zaten hiç bir zaman eremedim sýrrýn sýrrýna
ne zaman iliþsem bir dergahýn eþiðine
kulaðýmda hep o neþeli þarký çaldý
bu yüzden þimdi kime söylesem arzuhal’imi
yok sayýyor
Arzuhal’imi dile getiren sayýn Ahmet Ormancý’ya sonsuz teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.