YAR BİLDİĞİM...

Aslýnda tümlenmedi hayat henüz nazarýmda
Daha yolun çok baþý,
Neden ya da nasýl olduðu önemli olmasa da
Nefes almaya çalýþtýðým bir dünyanýn tam da kýyýsý.
Tepe taklaðým çoðu zaman
Devinirken baþ aþaðý.
Seyrindeyim çoðu þeyin
Ýçimde tarifsiz bir hüzün.
Ne kavuþmak mümkün
Ne ermek hidayete
Garip bir kulum nihayetinde.

Sarf ettiðim her bir tümce;
Bana dair ya da hayattan pek çok izlek
Gülüyorum çoðu zaman
Belki saflýðým
Belki aykýrý yaným;
Sancým bitimsiz
Kanarken mecalsiz benliðim.
Sayýsýz teferruat iþtigal ettiðim
Pek çok kural
Ve her daim nöbetteyim
Ýstiflerken hüsranlarý
Yana yakýla.

Hükmederken insan
Keþke biri gelse de sorsa
Var mýdýr bu derdinin dermaný.
Yine de saklý içimde o emsalsiz ihsan
Yar bildiðim sadece yüce Yaradan.

Sýradan bir günün
Sýra dýþý i mgeleri
Sýra dýþý bir ömrün
Neyse namzedi emsal bildiðim.
Bitimsiz þu devinim
Çaresizim ve hükmederken devran
Susmak en güzeli
Varsýn, bana kalsýn ne varsa bildiðim.

Aþka hibeli gönül
Varsýn gözlerinde bilsinler beni en sefil.
Ne olursa olsun içlerindeki teamül…
Vazgeçmek düþse de payýma
Gömsem de neþeyi en derine
Kýymete binmek adýna
Sanmayýn ki sadece bir gölgeyim.


Sosyal Medyada Paylaşın: