Koþuþturduðum caddeler saklý her zaman göz kapaklarýmýn ardýnda,
Hayal dünyam çok geniþ, tek bir yere sýðdýramadýðýmdan seni,
Sen eksik kalan yaným, sen sýðýnamadýðým, sen sýðdýramadýðým tarafta
Seyyah olup gezindim, genzim yandý. Sen ortalardasýn ben arafta.
Küçük bir köy kasabasý gibiydi hayalini kurduðum büyük senli evimiz.
Kim bilir ne kadar soðuk aldýn, içtiðin ilaçlar kopardý beni senden.
Yokluðuma aðlayan sen, þimdi hangi varlýða bulandýnda gittin benden.
Sen kokan birþey kalmadý bende, aslýnda sen bile kalmadýn...
Hiç bir sessizlik sen kadar susmamýþtý, yapýþmamýþtý boðazýma.
Seni bensizliðe emanet etmek çok zor, ne bileyim iþte yakýþmadý bana.
Artýk suskunluðum ve yalnýzlýðým aðýrlasýn seni,
Çok gördün demek bana seni, mutluluðu, aðladýðýmý görmene raðmen bana.
Ýçimde sessizce çýðýran bir ses var þimdi, sen gibi uzak bana sen gibi can yakan. Boþvermek ne kadar kolay geliyor deðil mi bazen insana, bazende yakýyor biliyor musun eritiyor günden güne. Nefes kesen bir soluk aldýn mý yanarsýn, her soluðumda sen varsýn her yanan ciðerimi soluduðumda bile adýn. Þimdi gel desem sana haykýrarak yine gider misin ? Yoksa adýný bile anmayacak kadar unutsam gelir misin ? Acýmasýzdýr iþte böyle herþey senin gibi, acýmasýzdýr aþk gibi, acýma sýzdýn iþte unutmak mümkün deðil seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.