Aklýmdasýn sen her zaman, her zaman ki gibi.
Küçük kuþlarý toplamak için yuvamda,
Kocaman aðaçlar yaptým,
Sen koksun diye güllere,
En çok sevdiðin kokularý alýp güllere sýktým.
Aklýmdasýn her zaman, en uçsuz bucaksýz köþelerde.
Ölümle yaþam arasýnda ince bir çizgi çizdim,
Gözlerim’in her zaman seni aradýðý yerlere.
Bilemeyeceksin sen bunlarý,
Yoksun sen yanýmda..
Yoksulluk hep sol yanýmda..
Yok oldun, seni ilk gördüðüm durakta.
Aklýmdasýn her zaman, yokluðuna alýþamasamda.
Nerem acýyor Annem ? Bilmiyorum..
Güzel bir gelin’in olacaktý,
Olmadý iþte ama hâlâ seviyorum.
Býrak gitsin demek ne kadar kolay deðil mi ?
Ben hiç býrakmadým ama gitti, ben neden burdayým ? Bilmiyorum
Aklýmdasýn iþte her zaman, gitmeye gücüm yok, bekliyorum.
Ne vardý eski zamanlar da aþklar öyle yüce kaldý ?
Eskileri de denedim çürüyüp üzerimde sarardý.
Koþup gelsen ne olur sanki, ben geldim desen.
Olmayacak biliyorum ama hala geleceðine inanýyorum.
Aklýmdasýn iþte kahrolasý aklýmdasýn sen her zaman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.