Uzaklardasýn þimdi, hiç olmadýðýn kadar uzaksýn.
Tükeniyorum, aðlýyorum ama sen hep þu acýyan yanýmdasýn.
Bilmiyorum ne zaman geçecek bu aþkýn sonu?
Dayanýr mý sandýn bu bende ki acýyý, bedenim ?
Çok yanlýþsýn bana çok yanmýþým ama uzaksýn artýk.
Yarým kalan bir hikayenin sonunu merak etmeyiþim gibisin,
Koþmana gerek yok çünkü hep uzaktýn, uzaðýmdaydýn.
Bir fidaný bir damla su ile büyütürken, bu limaný bir damla susuz býraktýn.
Sen hep kaçmanýn sonunu düþün ben hep olmayacak hayalin uzaðýný.
Yanýna gelirdim ya hiç birþey yemeden hiç bir þey içmeden,
Heyecanlanýrdým yerimde duramazdým...
Hemen bir kaç santim yanýmdaydýn ama uzaktaydýn yine uzaktýn iþte.
Ben mutluluðun ne demek olduðunu bilmedim, harbi nasýl birþey ki ?
Yoksa o heyecanlandýðým anlarmýydý mutluluk ? Bilmiyorum.
Þimdi hangi ritme uydursam kalbimi, uzaktan bir ses sen diyor bana.
Baksana sen diyen ses bile sen kadar uzak bana.
Uzaksýn iþte.
Bir kaç santim bile yakýnken bedenin, uzaksýn þimdi bana.
Kaç gün geçti ? Hafta mý yoksa, ay mý ?
Sen saydýn mý bensiz geçen günlerini bilmiyorum ama ben sayamadým.
Ben kovamadým seni uzaðýmdan, kurtulmak istemedim tuzaðýndan.
Bile bile attým kendimi ölüme.
Þimdi sen mutluluða giden yolun sinyalini yakarken, ben senin uzaðýndayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.