Yüzümün İki Yakası ve Rüzgârın Sonsuzluk Şarkısı...

-biliyor musun?
benim hiç
bekleyipte gelenlerim olmadý
benim hep
beklemeden gidenlerim çok oldu-





gün gelir
balkondan sarkar çocukça umutlarým geliþine
çiçeklenir pencere pervazýndaki ebruli menekþe
kumrular dans eder kanatlanarak
ve dudaðýmýn kývrýmlarýndan yol alýr
hoþ bir gülümseme süzülerek bakýþlarýna
gün gelir elbet...




saçlarýmý rüzgâra býraktým bu gece
usulca yalasýn diye kývýrcýklarýný
kirpiðimden asýlan bir hüzün kýrýlmasýdýr yüzümün iki yakasý
yüreðimde göynüyüp duran bu sýzý diner mi
biter mi gecenin karasý?
bilmiyorum
sorma!




kelebek tozlarýna bulaþmýþ ellerim
yitip giden bir hayatý uðurlamaktan dönüyorum




gün gelir
merdiven trabzanýndan kayar belki eskisi gibi çocukluðum
ve gün gelir
þu andan geçmiþe doðru yol alýr hayat adým adým
sandýktaki küf kokusu daðýlýr
çatý katýndaki bavullar açýlýr
hatýralar girer kolkola
elbet gelir o gün
sahi gelir mi?




evveliyatýný unutanýn ýþýðý olamazmýþ geleceðe
ben hiç unutmadým öncesini hiçbir þeyin
ben sýkýþýp kalmadým da düne
þuna inan
beni bugüne mahpusluðum
ve yarýna olan inancým tüketti




gün gelir elbet
dün, bugün, yarýn
dizilir bir inci gibi yaþanmýþlýðýmýn gerdanýna
ve d’ipsiz bir günce olur...




elbet gelir o gün
gelir deðil mi?




saçlarýmý rüzgâra býraktým bu gece
usulca yalasýn diye kývýrcýklarýný
sus lütfen!
ve sadece rüzgârýn sonsuzluk þarkýsýný dinle...










23:00/25.06.2015




Sosyal Medyada Paylaşın: