GÖZDEN IRAK BİR ÖMÜR BENİMKİ...
Anlamsýzlýðýn kýyýsýnda
Ve bu kesmiþ bir yürekte
Neyse menzilim…
Bir avuç kum belki de
Sýðýnýp üstümü örttüðüm
Gözden ýrak bir ömür benimki
Hani nerde gönle yakýn bildiðim.
Sýrlar döküldü bir bir dilinden
Sureti kati dönmem sözümden
Yine ben ve ne varsa bana dair
Yine bitimsiz ümitlerim
Safça ve tarafsýzca kar bildiðim.
Ne çok üzünç
Hele ki hükmümün geçmediði
Dünyalar ait olamadýðým
Ama içimde biriktirdiðim
Sevi dili bile edimsiz
Seyrindeyim bil ki dergâhýnda
Gönlün her daim.
Bir baþýma kaldýðým zaman zaman,
Yansýz ve nasýl da çaresiz.
Yankýsý belki de en güçlü
Ses bildiðim huysuzluðum,
Geçmiþim bir kez kendimden
Ve son kez o yoldan
Terk ettiðim düþlerim.
Hibeliyim bir kez kedere.
Ne buhran ne tek bir edim
Her þey nasýl da izafi
Kula kulluk etmekse aslolan
Ben kaybettim en baþtan.
Sevmekse tek çare
Sus, sakýn söyleme
Ne tek bir kelime ne de
Son bir izlek senden arda kalan ve
Býrak kalsýn her þey
Bir sis perdesinde.
Adýný unuttuðum ne çok insan
Fazlasýyla ketumdu çoðu
Ve ne çok yalan.
Ýzahý mümkün deðil þu devranýn
Biliyordum senin de gideceðini
Hoþça kal, demek olsa keþke
Dilimdeki son kelime.
Unutamayacaðýmý bildiðim
Kim bilir kaçýncý gölge
Sýðýnacaktým oysa o gölgenin dibine
Yine bir baþýma yine son çare
Saf tutmuþum bir kez yalnýzlýðýn dibinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.