Şemsiyecikler
Gidemez de kalýrsýn ya
Yolluðunda hazýrdýr bir kese kaðýdýnda
Gelir ya
Ýnce bir zarý varmýþta en güzel umutlarýn
Geçirsen tüm hýncýnla týrnaklarýný
Parçalayacakmýþsýn gibi aklýna
Kalabalýk tenhalaþýr,uðultular uzaklaþýr
Akþamýn gözleri deðmez gözlerine
Anýmsarsýn
Sabah çimlerde karahindibalar pamuk pamuk
Gülümsersin ya birden
Yellerle yarýþýrken
Islanýrken paçalarýn düþen çiðden
Anlarsýn ya hani sebebini
O tüyden þemsiyeciklerin
Üfledikçe son nefesle en uzaklara
Neden hep dönerek gittiklerini
Belki bir köy çerçisinin
Küçük kamyon kasasýna kaçak binen
Biri olmalýydým ki
Lastik ayakkabýlarýn,naylon leðenlerin arasýnda
Köy köy gezen
Saçaklarý sökük el dokuma halýya
Bir mavi leðen
Yýkansýn diye çocuklar evin önünde
Gözleri yanarak sabundan
Eski ütüye bir avuç mandal
Uçurmasýn yamalý pantolonlarý
Düðmesi yitik gömlekleri
Kýrk düðümlü iplerden rüzgar
Ne tuhaftýr ki
Acýnýn hararetini körükleyen bir buharlý tren gibidir
Ömür denen demir raylarda zaman
Gitmek istediklerin hep arkandadýr
Yýllardan akan manzaralar
Ayrýntýsýz
Renkleri birbirine bulaþmýþ
Bir çeliþki doðurur istasyonlar
Acabalý
Yaþandý sanýlanlardan
Yada bir otogarda
Otobüslerin arasýnda
Yaþlý bir adam baþýnýn üstünde simit satan
Ha birde meyvalý gazoz peynirli poðaça
Acele ile sigara savuran bir kaç adam
Fakirle zenginin bagajý ayrýlýr
Mavin tarafýndan
Peynir,salamura yaprak,salça bidonlarý
Emek kokusu ,ekmek kokusu
Hepsi
Ambalajsýz sahibinden
Ýmkansýzlýkta bir sürat teknesi
Ufuktan aþaðý düþen
Ne denizler uçsuz bucaksýz
Ne gittikçe uzuyor yollar
Ne varsa gelmiþ geçmiþ
Yalan
Bir ben yarým
Geldikçe azalan gittikçe azalan
Bir türkü
Dillerde pelesenk
Kalbimin atýþýyla ritim tutan
O mavi leðende çimen köy çocuðundan
Sýrf ama sýrf sabunun acýsýndan
Aðlayan
Ve
Binlerce tüyden þemsiyecikleri olan
Ümit Seyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.