Mahvolurum
Akýlla mantýðým arasýnda bir yerdeyim
Hükmediyor beynime düþünce kýlavuzum
Þaþýrýp kalýyorum
Örümcek aðlý gözlerim çaresiz
Göstermiyor pusulasýz yönümü
Kuþlar gibi çýrpýnýrken yüreðim
Uzandýðým dallar kýrýldýkça mahvolurum
Aklým yerinde deðil benden çok uzak
Aydýnlýk yollarým olurken hep tuzak
Anladým ki bu dünyada yaþamak yasak
Günden güne ezilip büzülmekten mahvolurum
Kurumuþ aðaçtan farkým yok yorgunum
Yeþermiyor dallarým
Ümitsizlik sarýyorken içimi
Yarýnlarým güldürmüyor yüzümü
Bir ýþýk bekliyorum fersiz de olsa
Karanlýðýn içinden bakýverse gözüme
Ümitleri canlandýrýp hayatýma girip dolsa
Böyle çaresizlikten tükenip mahvolurum
Mucize bekliyorum enkazdan çýkmak için
Gelse sevgi tohumlarýný saçsa yeþerse ruhum
Canlansýn bedenim yeni doðmuþ bir çocuk gibi
Sicim gibi yaðmurlarým yaðýp arýtsa
Silip süpürse tüm derdimi kederlerimi
Eðer yoksa bir çözüm dermansýz kalýr mahvolurum
Nesrin Önem Demir
22 06 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.