… Belki de aþk herþeydi! Sonbahar rüzgârýna karýþan anlamsýz bir hüzündü aþk? Nefessiz kalan þiirlerdi ya da! Kalemine küsen bir deliydi aþk! Yýldýzlar kadar uzaktý belki; Ama yaðmurlar kadar da yakýndý aþk! Geceye kaçýyor anlamýný yitiren bakýþlarým.. Sana küsüyor kalbim; Sokaklarýn yükünü sýrtlamýþým; Sabahlar olmaz mý? Olmuyor iþte… Belki de aþk herþeydi; Ama biz görmüyorduk! Kuþlara yem atmaktý aþk! Karþýdan karþýya geçmekti; Ýstanbul’a tepeden bakmaktý aþk; En güzel aþk; Kendi tavýnda kavrulmaktý! Koþar adým sevmek gibiydi; Ama söyleyememekti aþk… Kalemi tutmak kadar özgürce; Dolu dolu nefes almaktý aþk! Sen gibi, ben gibi; Biraz da biz gibi sýradanlaþmadý mý aþk? Sýradanlaþmýþ herþeye bakar gibi bakmaktý aþk þimdi? Gam-sýzýma yakýþan en büyük gidiþti aþk! Kalbime sýkýlan kurþunlar kadar acýmasýzdý! Belki de aþk; En büyük gam-sýzým’dý… En büyük gam-sýzým’dý…
Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşkın Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.