. üzmemeye çalýþýyorum kendimi, üzmeyerek kimseyi kumsalda bir adým býrakmýþtým, kurudu mu bir adam gözlerini örtünmüþtü en mahrem yerlerime kuþlar dolmuþtu sonra çatýsýna alnýnýn sýcaktý göðsü, barýnaktý
býrakýyorum zamana zayýf bedenimi, sonramý ve öncemi kendime yarýnlar uyduruyorum bi bakmýþsýn hala haziranda doðuyorum
kalbimi baðlayýp aðýrlýðýnca bedenime evrene atmýþlar gibi gibi uyanýyorum bazý sabah, bazý sabah herkes kadar ölü
þarkýlara keman sesi býrakýp kaçýyorum, þýmarýyorum, susuyorum, aðlýyorum diyorum kim koymuþ kapýma yabancý bir selam bu aralar ne çok yer deðiþtiriyor dünya oysa bir damlaydý herþeyin evveli, büyümek ne çok yara býraktý
Bu kadar zahmete deðer miydi Tanrým
merdivenler yýðýlýyor, bedenimiz her depremde bin hasarlý .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.