ŞÜKRAN
Varlýðýna tam alýþtým derken,oluyordun yok.
Hiç yoktun hayatýmda ama, þimdi çok,
Þimdi hayatýmýn her yerindesin,
Bir varmýþ bir yokmuþ gibisin
Ah be ÞÜKRAN!
Varlýðýnda soruyordun kýzýyor musun diye;
Ýtiraf ediyorum; kýzýyorum kendime, sen yoksun diye,
Okuduðum kitap kýzdý satýr aralarýnda seni aradým diye,
Gönlümün zifiri karanlýðýna bir güneþ gibi doðasýn diye,
Uzun zaman oldu, duymadým o güzel sesini,
Belki görmüþsündür yolda gözlerimi, her yerde arýyorlardý seni,
Ne gelir elden hikayemizi böyle yazmýþ yaradan,
Bir varmýþ bir yokmuþ gibisin ah be ÞÜKRAN!
Düþündükçe aklým hayallerine oluyordu ram.
Ne zaman gelecek ikimiz için o bayram.
Özlemin tütüyordu gözümde buram buram,
Bir varmýþ bir yokmuþ gibisin ah be ÞÜKRAN...
Özlemlerin
Vuslata dönüþtüðü
bir zaman da görüþmek
dileðiyle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Ali Fazıloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.