Bu da benim aklým dediðim
Ne kadar hünerim varsa
Bilmiyorum hiçbirinin hikmetini
Hiç susmadan ölünen bu hayatta
Hiçbirþey gerçek kadar muteber deðilken
Ve o gerçekte bu hayatýn hep dýþýndayken
Benim nice hallerimden kime ne
Ölünceye kadar günahkarým
Acým sýzým ezam cefam bedelim
Öldükten sonrasýna Allah kefilim
Olsun diye kim isterse ucuzdur caným
Tüm gümrahlýðýyla yaþýyor olanlar
Gibi deðil benim umutlarým
Varlýðýyla yokluðu güzelsiz belki
Belki eli kolu zayýf sözleri muhatapsýz
Mühim bir meziyet sayýlmaz umera katýnda
Ama hasseten yalansýz
Harbi hilafsýz.
Bir ölüm gibi sarkýp penceresinden hayatýn
Nefesimi elimi ayaðýmý çekmek istiyorum
Tiz bir çýðlýkla deðil naif bir fýsýltýyla gitmek
Adýmla sanýmla hepten unutulmak istiyorum
Hiçbirþeyin faydasý olamadýðým bu hayatý
Hiçbir yerinden yurdundan haketmiyorum
Hiçbir kimsenin sevgilisi sevileni deðilim
Öyleyse olmam gereken yokluða gitmeli
Kendi içimde azala azala tükenmeliyim
Benim ölümüm benim çaremse gerçeðimdir
Gerçeðimi bulduðum her ansa ölümüm
Ölüp gitme hakkýma sahip çýkýp
Vaktimi daha çok heder etmeden
Erkenden yola çýkmalýyým