Bu þehirde tanýdým seni tanýmasýna da
Sokaklarýnda sensiz dolaþtým.
Anladým, bu þehirde yaðmur sadece kendine aðlar
Sokaklarý ýslatýr
Ben korkarým saðanaklardan
Aklýma her düþtüðünde yalnýzlýðýma isyan edip
Gözyaþlarýmda ýslanýyorum bu þehirde
Bu þehirde sevdalandým sana
Sen nerede kiminle üþüyorsun
Ben, beni yakan sensizlik ateþinde üþüyorum
Bize ait düþler kuruyorum yalnýzlýðýnda
Bu þehrin kalabalýk boþ sahillerini arþýnlýyorum…
Nasýl geçmiþ sorma, sensiz dünde kalan günler
Hasret kalmýþým senli yarýnlara
Bugün senli düþlerime döndüm
O kadar yakýnsýn ki yüreðime, bir o kadar da uzak
Uzanýyorum sana
Dokunur muyum bu þehirde ölmeden yüreðine?
Narý aþkýnda yandým düþtüm peþine
Seni aradým sokak sokak köþe bucak
Aðlamadýðým köþe baþý
Sana benzeterek koklamaðým çiçek kalmadý
Bu dünyada ölümden gerisi yalanmýþ
Soruyorum þimdi kendime
Ne umdun ne buldun ondan baþka bu þehirde…
Yalnýzlýðýmla ellerim ayaklarým buz kesmiþ
Uyur uyanýk içtiðim sigaranýn kokusu yataðýma sinmiþ
Ýçime çektim sen diye
Bana hayat veren senin nefesinmiþ.
Kim bilir boþuna bekleyeceðim
Belki hiç gelmeyeceksin
Ya da ilk ve son kez sarýlýp hoþça kal diyeceksin
Ýþte o zaman mezarým olur sensiz bu þehir…
Birinin deðil senin olmak istiyorum
Senden baþka kimse dokunmasýn, bakmasýn hatta konuþmasýn
Düþünme sevilmek istiyorum.
Düþünerek sevilmez!
Ya seversin ya da sevmezsin
Geçmiþime takýlma ben seninle yarýnlarda
Sevabýmla günahýmla senin olmak istiyorum
Ýþte o zaman mutlu eder beni bu þehir…
//Bu þehrin kucaðýnda doðmadým ama bu þehrin topraðýnda öleceðim//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
17.03.2014