belki susamış serçe
zerdali’nin dalýnda açan, o pembe beyaz çiçek’sin
nazlý halin, arýtýlmýþ damla gibi, tutunduðu dalda
esen rüzgar, bir baþka neden, belki susamýþ serçe
uðramasýn, susuz kalsýn, çatlasýn, deðil umurumda
beynimin damarlarý zorlanýrken, aldýðý hazdan yar
sevdasýna yönelen seyyah gibi, abdal olmuþ gezer
tutuþan yürek, su’mu ister, bak nasýl isyanda heder
þad eyledin cihaný ama sevdan’dýr þey’da bülbül yar
budur sevda; alem bilsin seni, tarumar olan halayýk
bana ait zerrelerde, nakýþ’týn sanki iþlenen çeyizlik
ah etmem, bende sundum geleceðe sevdamý derslik
acýtýr,kanatýr,özletir, zaman deðil’ki çare,yaþanana
Mustafa Yýlmaz (sertesenyel)
16/06/2015/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.