Ömür Dediğin

Büyütmez isyanýn kütüklerin saðlamsa
Çentip dururken
Taki gücü tükenene kadar
Umut varsa beklentinin sonunda
Yaþamýn sýrlarýný biliyorsan eðer


Gözlerin yaþý dokunur yüreðine
Muamma sayýlýnca
Ürkütmez Yokuþlarýn umudunu
Teselli buldukça çabasýndan


Ömür defterinin kabarmýþtýr sayfalarý
Sildiklerini saymazsan
Arada bir karalar sýn üzerini
Canýný yaktýðýný gördükçe
Ayýrdýðýn parçalarý düzenler gibi


Zaman büker belini ne el tutar, ne ayak
Ýki büklüm kamburken
Armaðan verilen can hayattan býkar
Gözlerin feri yok iken bakýþlarýnda
Ansýz tükeniþin hissi sarar içini
Son duraðýný andýrýr
Demlenmiþ geçmiþin katran karasý çaydýr
Ýç içebilirsen zehir zýkkým olduðunda



Bir ömür nedir ki, umut ipliði kadar ince
Þu benim, senin denilen toprak nerede?
Feleðin çemberinde tökezler sin anýnda
Yalan olan ömür, bir boþluktan ibaret
Dolmuþ içine ziyan zebil nice


Gel de yaþa yaþayabilirsen
Sevincine bin kederi katarken
Düþündün mü ? Üstüne kara toprak inerken
Ömür dediðin topraða karýþan bedendir


Nesrin Önem Demir
16. 06. 2015

Sosyal Medyada Paylaşın: