seni seyrederken çekiliyor deniz ipten düþüveriyor bulutlar tüm kýrýk dökük þehirler ayaklanýyor o an erkek olsam öperdim o an öperdim yaðmur iþlemiþ dar kapýlardan geçerken seni üþürdüm laf olsun diye ve hatta göz kýrpmadan unuttuðum toprak kokusunda sabahlardým.
korkma daha fazla vur bana benimle beraber aðlayan sokak. ortasýnda kapýsýz odalar dolu ev nasýl görünüyor buradan üzgün her kahkaha nasýl görünüyor katran karasý saçlar aðarýnca.
cebimde okunmaktan yorgun birkaç satýr baþrolde aþk ne olursa olsun senden olsun keþke bir an sevseydin beni.
rüzgarýn ayaklarýyla yürüyorum ya düþlerimi kavanozluyorum þaþýrma seviyorsam bu þehrin denizini tatsýzým en çokta tuzsuz senin gözlerin sarýydý deðil mi?
Allah aþkýna giderken kendini býrakma bende en azýndan bir savaþçý gibi git ardýndan uzun uzun yorulayým ve muhannet. çok kýrýcý
beni sen çaðýr eyvallah ne önemi var deðiþiversin ölüme giden yol ceset korkutucudur ve illa kal diyen olsun. ben sadece þiir yazdým.
yani demem o ki Allah’ým sýmsýký sarýl bana merhametinle arýt günlerden pazar içim dýþým savaþ savaþ.
Belgin ERTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
belginerturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.