KADINLARIMIZ

Önce topraða sordum seni,
“O benim, ben anayým” dedi…
Daðlarý döven sert rüzgarlara sordum seni…
Kardelenlerde yaþam bulmuþ,
Baþak ve ter kokularýný sundu bana…
Uzaklardan gelen hayalini kucakladým doyasýya…
Baþýmý göðsüne yaslayarak uyudum
Yerle göðün birleþtiði karlý daðlarýn
Uykusuz uzun gecelerinde…

Tarihe sordum seni…
Sen;
Doksan üç harbinde,
Aziziye tabyalarýnda
Kara Fatma’ydýn!
Sen,
Zübeyde Hanýmdýn
Nice Mustafa Kemaller yetiþtiren
Sultan Ahmet meydanýnda
Halide Edip’tin
Korkusuz sesiydin ulusal direniþin...

Balkan Savaþlarýnda,
Kafkasya cephesinde,
Ve kurtuluþ savaþýnda
Baþkomutanýnýn yanýnda
Düþmanla göðüs göðse, çarpýþan!
Nene Hatun’dun…
Elif kýzdýn
Kaðnýsýyla cepheye cephane taþýyan!
Yalnýz Efesiydin efsanelerin,
Sarý kýzýydýn Kaz daðlarýnýn,
Ata’nýn kýzý Sabiha’ydýn
Sýnýrsýz göklerin korkusuz kartalý…

Sen;
Dillerde sevdasýn,
Türkülerde hasret,
Gurbettekilere sýla…
Anadolu bozkýrlarýnda aðýtlar yakansýn,
Yüreklere kurþun gibi saplanan!
Baðrýna taþ basansýn
Ýçin kan aðlasa da…
Sen,
Eþ, bacý ve anasýn
Sen anasýn, Anadolu’sun!
Sen Anadolu’sun…
Sen Anadolu’sun!


Sosyal Medyada Paylaşın: