OTUZ YAPRAKLI GÜL ŞEHRİ DÂRENDE’YE… (*)

Baharla birlikte belki nazlanýr
Boz bulanýk akar O’nun selleri.
Âdetâ okþuyor vakt-i seherde
Ilgýt ýlgýt eser O’nun yelleri.

Çok farklýdýr endâzesi, malasý
Zengibar Kalesi, Tohma Havzasý
Ne bir eksiði var, ne de fazlasý
“Otuz yapraklý”dýr O’nun gülleri.

Ýþini güzel yap býrakma þansa
Bilim, ilim deðil, eðer ki zansa
Aþkýn nârý ile her kim ki yansa
Dosta doðru gider O’nun külleri.

Sakýn aldatmasýn köþk ile yalý
Helâlden deðilse neylersin malý
Öyle lezzetli ki kekik ray’halý
“Anzar”ý aratmaz O’nun ballarý.

Yýðýlmýþ üst üste gam ile keder
Zannetme ki dünya hep böyle gider
O kadar tatlý ki gönlü mest eder
Ruhlarý okþuyor O’nun dilleri.

Bedeni örtmeli ruhun giysisi
Kolay deðil adam etmek huysuzu
Somuncu Baba’sý, gülü, kaysýsý
Farklýdýr yeþili, O’nun allarý.

Elbet bir olmalý özüyle, sözü
Ayaðýnda gerek mü’minin sözü
Mevlâ’ya çaðýrýr kemaný, sazý
Farklý ses çýkarýr O’nun telleri.

O hazzý, lezzeti bilenler bilir
Hâl hatýr orada en önde gelir
“Gönül ayaðýyla” yürür, yükselir
Ne güzel bir hâldir O’nun hâlleri.

Cemre gibi düþtü içime sýzý
Kesme hizmetteki o güzel hýzý
Tesettüre uyar gelini, kýzý
Hayâ, iffet kokar O’nun þallarý.

Haram katma elindeki pidene
Caným fedâ, kör nefsini güdene
Açýktýr kapýsý; gelen/gidene
Þifâ daðýtýyor O’nun elleri.

Dergâha girenler tâzimle girer
Âdetâ gönlünü yerlere serer
Bu yola kim girse murada erer
Ne güzel bir yoldur O’nun yollarý.

Nice güzellikler saklanmýþ sýrda
Gönül kýrma n’olur; çok þeyler kýrda
Öyle bir kap ki býrakmaz darda
Tutunacak daldýr O’nun dallarý.

Rabb’im sýrlarýný bizden saklýyor
Kula belâ verip sabrýn yokluyor
Gönlünü herkese açmýþ bekliyor
Þefkâtle dopdolu O’nun kollarý.

Kendini birden de bir eden Allah
Bizleri kendine yâr eden Allah
Her þeyi yok iken; var eden Allah
Kullar ne yapsa da O’nun kullarý…

Hanifi KARA

Not: Bu þiir 2002 yýlýnda Darende Somuncu Baba Vakfý
tarafýndan düzenlenen þiir yarýþmasýnda 3.’lük ödülü almýþtýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: